Surowość - narzędzie do samorozwoju. Część 2

Asceza jest praktyką duchową, dobrowolnym powściągliwością..

Dlaczego potrzebujemy tak trudnej pracy duchowej? Jakie są korzyści dla osoby żyjącej w nowoczesnym społeczeństwie. Porozmawiajmy o korzyściach płynących z oszczędności we współczesnym życiu.

Trzech Hunów Natury: Dobroć, Pasja, Ignorancja

Hinduizm mówi, że praktyka może być wykonywana w trzech różnych nastrojach (motywacjach). Wynik będzie odpowiedni.

1. W „dobroci” - rezultat wyrzeczenia idzie na korzyść innych i samego praktykującego..
2. W „pasji” - celu praktyki osiągania bogactwa finansowego, bogactwa lub szacunku. Często istnieje oszustwo, pragnienie chciwości.
3. W „ignorancji” - dokonuje się, gdy osoba stara się udowodnić coś innym, uciekając się do zbyt rygorystycznych środków. Takie działania tylko szkodzą. Wielka głupota, aby zbliżyć się do życia duchowego w takim nastroju. Niezależnie od tego, co robi osoba z taką motywacją, zniszczy się.

Czym jest dziś surowość?

1. Poprawia dobre, silne cechy charakteru
2. Zwiększa siłę woli i zdolność do kontrolowania nieświadomych impulsów (emocji i uczuć).
3. Rozwija umiejętność świadomego i spokojnego podejmowania decyzji, wyboru własnej reakcji na świat zewnętrzny.
4. Poprawia zdrowie fizyczne i psychiczne.
5. Spala negatywną ludzką karmę.
6. Zwiększa potencjał energetyczny.
7. Pomaga osobie radzić sobie z atakiem informacyjnym, pomija destrukcyjne, niezdrowe informacje.
8. Przyczynia się do kształtowania umiejętności, które mają być obecne w chwili obecnej. Bez rozpraszania się żalem z powodu przeszłości i obawami o przyszłość. Ta jakość pozwala osobie rozwijać się we wszystkich dziedzinach i koncentrować się na własnych zasobach..
9. Daje spokój i harmonię.
10. Istnieje silna aktualizacja wartości..

Ważne jest, aby pamiętać, że ograniczenie rozwijania ducha i charakteru musi być podejmowane dobrowolnie, w przeciwnym razie mogą zaszkodzić osobie, przynieść ból i poważne konsekwencje dla ciała i umysłu. Kiedy praktyka powoduje poczucie niesprawiedliwości lub dumy, przynosi negatywne rezultaty..

Surowość powinna być skierowana na dobro i duchowość. Rozwijaj wdzięczność, akceptację i życzliwość. Osoba ćwicząca ćwiczenia duchowe powinna zawsze rozumieć swoją motywację. Konieczne jest rozwinięcie zdolności słyszenia siebie, odczuwania własnego ciała, zrozumienia komfortu psychicznego i psychicznego..

Praktyka duchowa może pomóc osobie żyć, opierając się na własnych wyborach, a nie na stereotypach narzuconych przez społeczeństwo konsumpcyjne.

Podoba Ci się ten artykuł? Repost - udostępnij znajomym!