Co jeśli ... rzucisz piłkę z prędkością światła?

Obiekty nie mogą poruszać się szybciej niż prędkość światła, więc pozwól, aby prędkość piłki wynosiła 90% prędkości światła. A to już magia - to po prostu niemożliwe, ale załóżmy, że sportowiec wciąż rzucał piłką, która leciała z prędkością zbliżoną do prędkości światła..

Cząsteczki powietrza są nieruchome, ich ruch reprezentuje wibracje, a kula rozbija się na tę masę z prędkością 270 tysięcy kilometrów na sekundę. Z reguły powietrze przepływa wokół poruszających się obiektów, ale w naszym przypadku cząsteczki powietrza zderzają się z atomami powierzchni kuli, co powoduje wybuch promieni gamma i rozproszonych cząstek. Promienie gamma i cząstki rozerwą elektrony z jąder i z kuli utworzy się bańka gorącej plazmy. Przód bańki poruszy się prawie z prędkością światła i nieco przed piłką..

Stopione powietrze przed piłką zaczyna je hamować. Cząsteczki kulki zaczynają odpływać i uderzają w cząsteczki powietrza, co prowadzi do kilku kolejnych błysków.

Po 70 nanosekundach piłka dotrze do pałkarza. Ale pałkarz nie widzi rzucającego, ponieważ światło z wybuchu powietrza przechodziło z prędkością światła przed piłką. Niewiele pozostaje z samej piłki - to chmura plazmy. Promienie rentgenowskie i cząsteczki kuli i powietrza wnikające w ciało zapadają się na cieście.

Bit kieruje falą uderzeniową, a eksplozja termojądrowa obejmuje zespół, grupę wsparcia, mównicę, cały stadion i jego otoczenie. A wszystko za kilka mikrosekund.

Urlopowicze na przedmieściach widzą oślepiające światło z miasta, przyćmiewające słońce. Wtedy światło zaczyna zanikać, a chmura grzybów unosi się w niebo. Po pewnym czasie fala uderzeniowa uderza w ludzi, zamiatające drzewa i domy.

Ogromny krater gapi się na miejsce stadionu, domy są niszczone, a drzewa wyrwane z korzeniami kilka kilometrów od epicentrum. Teraz, zgodnie z zasadami baseballu, sportowcy mogą zacząć przenosić się do pierwszej bazy ...