Rozmowa z Bogiem o historii średniowiecznego różańca

Ponad 67 procent ludzi na całym świecie używa różańców do modlitw lub innych sakramentów. Na przykład różańce różańcowe pomagają katolikom liczyć modlitwy „Zdrowaś Maryjo”, „Ojcze Nasz” i „Chwała” w porządku rytualnego czytania, które rzekomo pochodziło ze średniowiecznej Europy.

Pierwsze pisemne świadectwo różańca chrześcijańskiego znajduje się w woli Lady Godivy (XI wiek). Przedstawiła klasztorowi klejnoty z klejnotami. Wiele nowoczesnych różańców jest wykonanych z plastiku, kolorowego szkła lub drewna. Mają one przypominać wierzącym o ich związku ze światem duchowym..

Jednak użycie paciorków modlitewnych jest nie tylko praktyką chrześcijańską. Są również używane w buddyzmie, hinduizmie i islamie. Uważa się, że Indianie używali ich najpierw w XVIII wieku. Hindusi i buddyści nazywają swoje koraliki modlitewne „małymi”. W shaivistycznej gałęzi hinduizmu używa się małych z koralikami, których liczba waha się od 32 do 108.

Koraliki te, zwane „rudraksha”, są wykonane z nasion pewnego drzewa indonezyjskiego. Symbolizują ciężkie, surowe życie, które muszą prowadzić wyznawcy Pana Śiwy. Vishnuiska mala składa się ze 108 drewnianych koralików. Wykonane są z tulsi - świętej rośliny, podobnej do bazylii.

Buddyjska mala klasztorna ma po 108 piłek w każdej. Ale różańce dla świeckich zazwyczaj składają się tylko z 30-40 paciorków. Są one wykonane ze świętego drzewa Bodhi i symbolizują grzechy, które wierzący musi pokonać w sobie, aby osiągnąć błogi stan Nirwany. Jednak kiedy buddyzm rozprzestrzenił się poza Indie, jego zwolennicy zaczęli używać bursztynu, kości i innych materiałów na ich koraliki..

Muzułmanie mają różaniec zwany „subha”, co oznacza „wywyższenie”. Każdy zestaw składa się z 99 koralików, symbolizujących atrybuty Allaha, i jeden koralik do recytowania jego imienia. Nie wiadomo dokładnie, kiedy i jak muzułmanie zaczęli używać różańców w swoich rytuałach religijnych, ale odmiany koralików nie odgrywają dla nich wielkiej roli..

Niektóre z najbardziej umiejętnie zdobionych różańców pochodzą z XVI wieku. W tym czasie niektórzy bogaci Europejczycy nosili różańce z misternymi rzeźbami. Przedstawiały wydarzenia biblijne: ukrzyżowanie Jezusa lub jego drogę na Kalwarię. Były to prawdziwe arcydzieła artystyczne, ozdobione rzeźbami zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Obrazy osiągnęły rozmiar zaledwie 4 centymetrów. Ale na jednym z takich koralików wycięto prawie 50 figurek..

Właściciele tych biżuterii nosili je w talii lub w ogrodzie różanym. Prawdopodobnie zawierały substancje aromatyczne, więc również emitowały przyjemny zapach. Dawniej pachnące aromaty mogły pomóc zamaskować zapachy ludzi i miejsc, które nie pachniały zbyt dobrze. Niektórzy wierzyli, że mogą chronić przed chorobami..

Z czasem jednak koraliki stały się tak małe, że straciły swoją symbolikę religijną i przekształciły się w przedmioty kolekcjonerskie. Nawet dzisiaj tylko bogaci mogą mieć te rzadkie koraliki modlitewne. Od czasu do czasu sprzedają je na aukcjach, na przykład „Sotheby's”.

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się nim ze znajomymi - zrób repost!