Dwie głowy są lepsze
Czy na twojej siłowni jest wielu trenerów, z wyjątkiem tych, którzy są zmęczeni popytem na trenerów? Prawie więcej niż początkujący sportowcy i postępowi kochankowie. Jeśli nie ma ani tych, ani innych, ale tylko garstkę kochanków, którzy zbierają się kilka razy w tygodniu z nieznanego powodu, warto pomyśleć o celowości szkolenia. Sport toleruje amatorów tylko do pewnego stopnia, a jeśli sportowe ambicje nie pozwalają ci zasnąć, po prostu nie możesz obejść się bez osobistego trenera..
Profesjonaliści tworzą profesjonalistów
Pamiętaj przynajmniej Arnolda Schwarzeneggera i niedawno zmarłego założyciela konkursu „Mr. Olympia” Joe Wyder, chociaż ten artykuł w ogóle nie dotyczy kulturystyki. Amator rowerowy Aaron Gulley niedawno podzielił się swoimi pozytywnymi doświadczeniami z osobistym trenerem, który miał możliwość porównania wyników przed i po. Pozwól mu nigdy nie założyć żółtej koszulki Tour de France, a jego trener nie jest znanym i amatorskim zawodem, ale jego postępy wyglądają imponująco, co jest całkiem możliwe dla każdego fana tego sportu..
Prehistoria
Co roku od 2006 roku w Arizonie Trail 300 odbył się maraton rowerowy w Arizonie „bez opłaty startowej, bez wsparcia, bez nagród”, którego uczestnicy będą musieli pokonać około 500 kilometrów (300 mil) bez żadnego wsparcia. Przez wiele lat Aaron Gulley brał udział w tym amatorskim występie, a w końcu udało mu się zdobyć pierwsze miejsce w 2013 roku, aby dotrzeć do mety w 51 godzin i 59 minut. Imponujący wynik, zwłaszcza na tle faktu, że pierwsze naloty trwały 3-4 dni, ale Aaron nie był z niego zadowolony, ponieważ planował to zrobić w niecałe 48 godzin..
Przełom w podejściu
Mniej więcej w tym czasie uświadomił sobie, że jego treningom brakuje czegoś, jakiegoś naukowego usystematyzowanego podejścia, które starał się zrekompensować za pomocą trackerów fitness i podobnych gadżetów. Nie mając pojęcia, co zrobić ze statystykami, zwrócił się do Internetu, gdzie udał się do Lindy Wallenfels, właściciela Utah Coaching Center.
Praca wytrzymałościowa
Wszystko zaczęło się od prostego wywiadu telefonicznego, podczas którego okazało się, że Aaron, z pomocą osobistego konsultanta, planuje poprawić swój wynik na Arizona Trail 300 w 2014 roku. Następnie rowerzysta przekierował wszystkie swoje statystyki z wędrowców do Centrum, a także odczyty tętna i inne dostępne informacje o stanie ciała, po czym rozpoczęto szczegółowe badanie jego planu treningowego.
Warto zauważyć, że pomimo dystansu sportowca i trenera, śledzenie jego postępów odbywało się nieprzerwanie dzięki specjalnemu programowi Training Peaks, a nawet Aaron, który poważnie chciał poprawić swoją wytrzymałość, nie przegapił.
Program szkoleniowy
Cztery miesiące przed zawodami miał już bardzo jasny plan działania, składający się z naprzemiennych tygodni treningowych. 15-godzinną jazdę tygodniowo zastąpiono trudniejszymi 20 i 25-godzinnymi kwartałami, z tym, że wsiadł na rower tylko 5 dni w tygodniu, pozostawiając 2 dni wolnego na regenerację. Dokonano zmian w diecie Aarona, która miała na celu uzupełnienie sił przy zachowaniu optymalnej zawartości tłuszczu w ciele.
Dostosowania
Pomimo faktu, że zmiany w harmonogramie i diecie były dokonywane dość często, największą korektą był okres powrotu do zdrowia po dwutygodniowej grypie, która strąciła Aarona z nóg mniej niż miesiąc przed zawodami. W pozostałe dni musiał poważnie słuchać siebie, aby mieć pewność, że choroba nie neguje wysiłków i efektów treningu. Dopiero po upewnieniu się, że ma siłę, by przejechać dystans, za zgodą trenerki Lindy Wallenfels, Aaron udał się na miejsce startu AT300 2014..
Wynik
Dziwny był wynik entuzjasty-sportowca, który z jednej strony przyszedł tylko na drugą, ale z drugiej strony pokonał ten dystans w 48 godzin, co było rekordem dla niego samego. Z treningów pod okiem osobistego nauczyciela było zdecydowanie poczucie, że nawet doświadczona choroba nie może przyćmić. Pierwszą rzeczą, którą Aaron Gulley zrobi przed rozpoczęciem przygotowań do następnego konkursu, jest wezwanie swojego trenera..
