Super broń III Rzeszy, która może zmienić historię

Po zakończeniu II wojny światowej, kiedy odkryto wiele tajnych laboratoriów i miejsc testowych Trzeciej Rzeszy, świat był zszokowany, w jaki sposób rozwój śmiercionośnych broni nie miał miejsca w nazistowskich Niemczech..

Odkryto wiele projektów super-broni, zarówno szalonych, jak i fantastycznych, jak gdyby pochodziły z filmów poświęconych Indianie Jonesowi, i były bardzo realne i prawie zrealizowane. Niektóre z nich były tak niewiarygodne, że powstało pytanie, dlaczego rząd niemiecki wydał na nie pieniądze i czas. Ale mimo wszystko te zwariowane projekty wciąż zasługują na uwagę, dzięki zakresowi, w jakim absolutnie wszystko zostało zrobione w nacjonalistycznych Niemczech. 

• 

  V-1 Reichenberg

  V-1 „Pocisk” był, można powiedzieć, poprzednikiem współczesnych pocisków balistycznych - miał jakiś rodzaj autopilota i podstawy funkcji celowania. W początkowo bezzałogowym Rechenberg postanowiono zaprojektować jedną kabinę. Piloci pocisku byli zasadniczo kamikazami i musieli podpisać dokument potwierdzający, że zdają sobie sprawę, że są na misji samobójczej.. 

• 

  Granatnik przeciwlotniczy (Fliegerfaust)

  Wyobraź sobie pistolet do gatlingu z 9 działami. A teraz, kiedy wszystkie 9 beczek wystrzeliło rakiety. W samolocie. Ten granatnik, znany pod nazwą „Air Fist”, miał zasięg 460 metrów i mógł uderzać tylko w samoloty o niskim poziomie przelotu. Najwyraźniej ze względu na fakt, że ten granatnik nie działał tak dobrze, jak to było pożądane, tylko kilkadziesiąt próbek eksperymentalnych ujrzało światło..

• 

  Pociski A9 / A10 - V-3

  Ten „transatlantycki” pocisk balistyczny, którego rozwój rozpoczął się w 1940 r., Był przeznaczony do bombardowania amerykańskich miast. Były tylko dwa stosunkowo udane testy A9 / A10, ale nawet w nich skrzydło zawaliło się na opadającej gałęzi trajektorii. W 43. projekcie zamrożono. Wszystkie siły zostały rzucone na rozwój V-2.

• 

  Pistolet dźwiękowy

  Pistolet, zaprojektowany do niszczenia na odległość grup przeciwników za pomocą wiązki infradźwięków, nie był najbardziej udanym rozwojem nazistowskich naukowców. Pod wpływem niskich częstotliwości najbardziej ucierpiał personel instrumentu (częsta była utrata przytomności i ataki paniki), a ze względu na krótki zasięg (50 m), którego nie można było zwiększyć, projekt był generalnie odrzucany - pozostało tylko jedno doświadczone przypomnienie przykładowy pistolet akustyczny.

• 

  Heinkel He 162

  Zaprojektowany i wprowadzony do produkcji w 1944 roku, Not 162 był nieco mniej szalonym projektem niż V-1 Reichenberg. Drewniany skrzydlaty samolot był przeznaczony dla niedoświadczonych pilotów, ale okazał się być o rząd wielkości trudniejszy w obsłudze niż konwencjonalne samoloty. Stworzono około 120 samolotów, z których większość rozbiła się na etapie szkolenia w locie.

• 

  Schwerer Gustav (Fat Gustav)

  „Gruby Gustaw” i „Dora” (nazwane odpowiednio na cześć dyrektora dewelopera i żony projektanta) były wyjątkowymi artyleriami kolejowymi. Działo Dora zostało z powodzeniem użyte podczas szturmu na Sewastopol w 1942 roku. Podjęto próbę uczynienia tego instrumentu bardziej mobilnym, zwanym Landkreuzer P. 1500 Monster, ale potwór o masie 1500 ton nie mógł stać się tak mobilny..

• 

  Panzer VIII Maus

  Maus, zaprojektowany przez Ferdinanda Porsche, był ciężkim czołgiem, który był trzy razy cięższy niż jakikolwiek niemiecki czołg. Ze względu na swoją ogromną masę (188 ton) czołg nie mógł korzystać z wielu mostów na przejazdy, ale mógł poruszać się pod wodą, do głębokości 13 metrów. Naziści nigdy nie wprowadzili go do masowej produkcji, a prototypy zostały schwytane przez siły alianckie..

• 

  Horten Ho 229

  Ale 229 był pierwszym samolotem turboodrzutowym zbudowanym na aerodynamicznym „Latającym skrzydle”. Ze względu na swój kształt bombowiec był ledwo zauważalny dla radarów z czasów II wojny światowej iw zasadzie mógł polecieć na brytyjskie wybrzeże bez wzbudzania podejrzeń wrogich myśliwców. Jednak trzy stworzone prototypy nie miały rzeczywistego wpływu na przebieg wojny.. 

• 

  Beczki

  Broń, której lufa była wygięta pod kątem 30, 45 lub 90 stopni, pozwoliła niemieckim piechurom i czołgom strzelać w różnych kierunkach. Przy pomocy lustra przymocowanego do lufy karabinu żołnierze Wehrmachtu mogli strzelać z okopów, nawet bez wystawania ze schronu. Z jakiegoś powodu ten genialny pomysł nie był szeroko rozpowszechniony, prawdopodobnie z powodu faktu, że zakrzywiona broń często zaklinowała się i zawiodła.

• 

  Armata słoneczna

  Pomimo faktu, że ten pomysł jest bardziej prawdopodobne, że należy do jakiegoś super-złoczyńcy z komiksu, rządząca elita Niemiec dyskutowała o tym z całą powagą. Pomysł polegał na zbudowaniu stacji orbitalnej z ogromnym lustrem. Lustro miało skupiać się i odbijać światło słoneczne, uderzając wrogów śmiertelnym promieniem słońca prosto z kosmosu.