Jak używać strachu w wojnach z przeszłości

Wojna psychologiczna oznacza ciągłą przemyślaną presję na żołnierzy wroga. Zastraszanie i dezinformacja prowadzą do upadku ducha walki, demoralizując wroga nawet przed samą bitwą. Przez tysiąclecia błyskotliwi stratedzy budowali swoje plany na podstawie subtelnych sztuczek podporządkowujących ludność cywilną nowo podbitych terytoriów. To nie najsilniejsza armia, która wygrywa - wygrywa ten, kto wie, jak utrzymać samokontrolę i kontrolować szalejące emocje.. 

• 

  Gwizdy śmierci

  Aztekowie

  Azteckie gwizdy śmierci brzmią jak „krzyk tysiąca ciał”. Dwadzieścia lat temu archeolodzy odkryli pochówek wojowników, z których niektórzy znaleźli te gwizdki. Eksperci uważają, że gwizdki zostały użyte przed rozpoczęciem bitwy jako rodzaj ataku psychologicznego - dziura została wyrzeźbiona w specjalny sposób, a wojownik w nią wciągający wydobywa dźwięki podobne do tych, które sprawią, że osoba wyła z bólu.

• 

  36 podstęp

  Chiny

  Ten starożytny traktat o sztuce wojennej przypadkowo odkryto w sklepie śmieciowym. „36 stratagem” to zbiór sztuczek taktycznych, które mogą zostać użyte przez lidera, aby osiągnąć ukryty cel. Koncepcja fortepianu istnieje w Chinach od trzech tysięcy lat: jest to pewien algorytm zachowania, który pozwala uzyskać widoczną przewagę nawet nad silniejszym przeciwnikiem..

• 

  Święte zwierzęta

  Persja

  W 525 pne doszło do bitwy pod Pelucia, po której Egipt padł pod presją perskich zdobywców. Herodot napisał, że przebiegłe Persy malowały na tarczach kotów, poświęconych egipskim zwierzętom. Inne zwierzęta totemowe były również przewożone do miasta, niektórzy wojownicy nawet rzucali nieszczęśliwe koty bezpośrednio na ściany. Wszystko to wywarło silną presję psychologiczną na Egipcjan, związaną obawami religijnymi..

• 

  Taktyka terroru

  Tamerlane

  Założyciel imperium Timuridów, słynny dowódca i wielki zdobywca Tamerlane, nie zatrzymał się na niczym, aby osiągnąć cele. Jego taktyka terroru miała na celu całkowite stłumienie samego pragnienia przeciwstawienia się schwytanym ludom. Po zwycięstwie w Delhi Timur Lame nakazał, aby ludność miasta została pocięta w budowanie całego kraju..

• 

  Wyczerpująca strategia

  Filip Macedoński

  Chwała króla Filipa II jest w cieniu podbojów jego syna, wielkiego zdobywcy Aleksandra Wielkiego. Jednak to właśnie Philip położył podwaliny pod przyszłe imperium, konsekwentnie zdobywając ważne terytoria dla rozwoju. Sprytny król wygrał wiele bitew dzięki swojej zdolności strategicznego myślenia. Zrozumiał niebezpieczeństwo bitwy pod palącym słońcem dla żołnierzy i przeprowadził fałszywe ataki, aby zmusić wrogą armię do zajęcia pozycji obronnej. Stojąc przez kilka godzin w południe, nawet najbardziej odporni wojownicy stracili siłę.

• 

  Samobójstwo żołnierzy

  Goujiang

  W okresie między 496 a 465 rpne cesarz Goujiang rządził królestwem Yue, który zasłynął z bezlitosnej postawy nie tylko wobec wrogów, ale także wobec własnych żołnierzy. Ten władca z powodzeniem zastosował taktykę zastraszania: w awangardzie żołnierzy ustawił się w szeregu skazanych na śmierć, którym kazano ciąć gardła przed wrogimi żołnierzami. Widząc takie lekceważenie życia, armie wroga złożyły broń.

• 

  Rydwany bojowe

  Egipt

  Pierwsze rydwany pojawiły się wśród Egipcjan około XV wieku pne. Armia Tutmozisa III liczyła już tysiąc rydwanów wojennych. Każda załoga składała się z kierowcy i wojownika uzbrojonego w łuk i włócznie. Pojawienie się lekkich, zwrotnych rydwanów wojennych na polu bitwy miało ogromny wpływ psychologiczny na piechotę wroga. Na przykład inwazja na Hyksos została zatrzymana przez bitwę pod Kadesz: przestraszona piechota nie mogła utrzymać porządku walki i była rozproszona po całym polu bitwy.