Black Bart jest najgorszym piratem na Karaibach

Na początku XVIII wieku Złoty Wiek Korsarzy już zmierzał w kierunku zachodu słońca. Szczęśliwi rabusie wciąż mogli zdobyć małą fortunę na morzach, ale statki floty brytyjskiej prędzej czy później znalazły wszystkich. Słynny Black Barth, ekstrawagancki dżentelmen, który zdobył ponad czterysta statków i który w swoim czasie skomponował słynny kod piracki, stał się ostatnim korsarzem epoki.. 

• 

  Rozpoczęcie kariery

  John Roberts urodził się w 1682 roku. Niewiele wiadomo o młodości przyszłego pirata - wyszedł na morze na 13 lat i nie opuścił pokładu przez następne 24 lata, docierając do trzeciego oficera na statku niewolniczym. Po raz pierwszy nazwa burzy mórz rozbłysła w 1718 r., Kiedy korsarze zajęli handlarzy niewolnikami i zmusili Robertsa do przyłączenia się do nich..

• 

  Nowi przyjaciele

  Widząc wykwalifikowanego nawigatora w Roberts, kapitan statku pirackiego Davis Howell zbliżył go do siebie, a nawet wyznaczył dużą pensję. John szybko stał się jego dla całego zespołu: inteligentny, wnikliwy, wykwalifikowany żeglarz szybko przestał myśleć o życiu w ramach prawa, z przyjemnością wypróbować nowy strój korsarza.

• 

  Palec losu

  Zaledwie miesiąc po wydarzeniach opisanych powyżej „The Pirate” Howell wszedł do portu wyspy Principle. Korsarze postanowili ograbić całe miasto, ale przy pierwszym ataku Davis Howell został śmiertelnie ranny. Z nowym kapitanem zespół jednogłośnie wybrał nowego przybysza: do czasu, gdy Roberts był jedynym człowiekiem na pokładzie nawigacyjnym.

• 

  Mściciel

  Nowy kapitan zdołał opanować zespół. Na rozkaz Robertsa korsarze wrócili na wyspę i zrabowali ją całkowicie. Po takim szczęściu były uczciwy marynarz, a teraz przywódca bandy rabusiów, przyjął imię Black Barth, pod którym będzie musiał pozostać w historii świata.

• 

  Bogaty ocean

  Po splądrowaniu handlarzy niewolników z afrykańskiego wybrzeża, Black Barth udał się na Morze Karaibskie, skąd odbył długą podróż aż do Kanady. Tutaj wsiadł i zatopił 21 statków, wypełniając ładunki ładunkiem cennych futer. Teraz na statku Roberts marzył o służbie każdemu piratowi na Karaibach, a wkrótce Black Barth już prowadził całą eskadrę statków.

• 

  Żelazna ręka

  Trudno uwierzyć, że jednemu człowiekowi udawało się powstrzymać kilkaset osławionych zbirów. Stalowy charakter Robertsa podbił nawet najbardziej podstępnych. Na jego statkach panowała surowa dyscyplina. Bez alkoholu, bez kobiet, bez hazardu - ale wieczorna modlitwa, a nawet doświadczony lekarz na każdym z sądów.

• 

  Trzy wspaniałe lata

  W dobrych czasach eskadra Czarnego Barta wzrosła do trzydziestu statków. Przez trzy lata pirat zdobył około czterystu statków, imię szczęśliwego rabusia było znane nawet w najbardziej odległych częściach świata. Morze Karaibskie, wybrzeże Afryki i wody Brazylii stały się jego terenami łowieckimi..

• 

  Idź po planszy

  Według legendy to właśnie Black Bart wynalazł słynną piracką karę - spacer po planszy. Skazany na śmierć więzień został zmuszony do stanięcia na desce, której koniec wisiał nad morzem, a mieczami ukłuł go w krawędź. Mówią, że niektórzy nieszczęśliwi ludzie mogą pozostać na planszy do dwudziestu minut, patrząc z przerażeniem na taniec rekina pod ich stopami.

• 

  Ostatnie pożegnanie

  Szczęście opuściło Robertsa w 1721 roku. 10 lutego brytyjski bryg „Swallow” przypadkowo natknął się na piracki statek dryfujący u wybrzeży Gabonu. Tutaj Black Bart czekał na okręty swojej eskadry i dlatego zabrał Brytyjczyków na własną rękę. Bryg zbliżył się do piratów i wystrzelił boczną salwę, która miała wszystkie maszty i olinowanie. Potem Anglicy opróżnili pokład kanistrem: Czarny Bart zginął jeden z pierwszych.