Dlaczego litery na klawiaturze są w rozkładówce, a nie w porządku alfabetycznym?

Na pierwszych maszynach do pisania wymyślonych przez Christophera Scholesa litery na klawiszach były ułożone w porządku alfabetycznym, w dwóch rzędach. Ponadto możliwe było drukowanie tylko wielkimi literami, ale liczby 1 i 0 wcale nie były. Zostały one z powodzeniem zastąpione literami „I” i „O”. Początkowo pasowało wszystkim. Jednak z czasem prędkość drukowania stawała się coraz większa, a następnie takie maszyny ujawniły poważny problem: pojedyncze młotki nie miały czasu, aby powrócić na swoje miejsce i stale się ze sobą zmagały. Bardzo często próby ich odłączenia prowadziły do ​​awarii maszyny..

I tak się stało, ponieważ w alfabecie angielskim jest wiele sąsiednich liter, które są używane częściej niż inne (na przykład p-r, n-o). W rezultacie często zdarzało się, że sąsiednie klawisze były naciskane jeden po drugim, co prowadziło do chwytania i zakleszczania młotów..

Producenci maszyn do pisania wyciągnęli wnioski i opracowali klawiaturę, w której litery często spotykane w tekstach były umieszczane z dala od palców wskazujących (ponieważ przed wynalezieniem metody „ślepego” dziesięciopalca były pisane głównie palcami wskazującymi). W ten sposób pojawił się słynny układ klawiatury QWERTY (od pierwszych liter górnego rzędu od lewej do prawej), który jest nadal w użyciu. Przeniosła się na klawiaturę komputerów, chociaż nie ma problemu z dźwigniami sprzęgła (młotkami).