7 ciekawostek na temat szkła fasetowanego

11 września 1943 roku uważa się za urodziny tego szkła. Jak pokazuje historia, właśnie w tym dniu wyprodukowano pierwsze radzieckie szkło fasetowane w fabryce szkła w Gus-Crystal..

Projekt fasetowanego szkła w stylu radzieckim przypisuje się Vera Mukhina, autorce monumentalnej kompozycji Worker and Kołchoz Woman. Nie ma jednak dowodów na to. Według niektórych raportów Vera Ignatyevna opracowała kształt szkła specjalnie dla radzieckiego cateringu..

Szkło „Mukhinsky”, dzięki gładkiemu pierścieniowi, który biegnie po obwodzie i odróżnia go od tradycyjnie ukształtowanego szkła fasetowanego, okazało się nie tylko bardzo trwałe, ale także wygodne do mycia w zmywarkach. Dzięki temu radzieckie szkło zostało zarejestrowane w stołówkach i transporcie kolejowym przez wiele lat..

Był również aktywnie używany w automatach sprzedających napoje gazowane..

Wymiary standardowego szkła fasetowanego mają 65 milimetrów średnicy i 90 milimetrów wysokości. Pierwsza szklanka miała 16 aspektów, co dziś uważa się za „klasykę gatunku”. Występują przypadki z 12 i 14 oraz z 18 i 20 twarzami, a także z 17 twarzami (ale nie są one tak typowe, ponieważ łatwiej jest produkować okulary o parzystej liczbie twarzy). U dołu szyby z reguły cena została wyciśnięta - 7 lub 14 kopiejek („20-kwadratowy” kosztuje tyle).

Jeśli chodzi o zwykły kubek ze szkła fasetowanego (bez górnej gładkiej krawędzi), był znany znacznie wcześniej - nawet w czasach Piotra Wielkiego. Świadczy o tym, że szkło fasetowane zostało przedstawione cesarzowi jako nietłukące się naczynia do picia napojów alkoholowych. Król, który lubił budowę statków, został doceniony przez ten dar, mówiąc, że takie szkło nie spadnie na podłogę podczas kołysania statku, a jeśli spadnie, nie pęknie..

W późniejszym czasie na obrazie „Morning Still Life” słynnego rosyjskiego artysty Kuzmy Petrova-Vodkina (1918) przedstawiono 12-stronną szklankę herbaty. To danie stało się protoplastą radzieckiego szkła ciętego.

Wyrażenie „obliczyć dla trzech” jest bezpośrednio związane z radzieckim szkłem fasetowanym. Faktem jest, że przed szklanym obrzeżem dokładnie 167 gramów wódki umieszcza się w 200-gramowym szkle - jedna trzecia półlitrowej butelki, co pozwala podzielić jego zawartość „zgodnie z sumieniem”.