O napojach kawowych

Espresso to życie. Gorzki, ale ożywczy. Pierwszy łyk może wydawać się bez smaku, ale po skończeniu pucharu zawsze chcesz innego. I często brakuje czasu.

Cappuccino to miłość. Po pierwsze, jest cierpkie, potem słodkie i łatwe, ale w rzeczywistości - to samo życie. Ale chwile, kiedy słodko i cierpko - najlepiej. Nawiasem mówiąc, zawsze możesz po prostu zjeść piankę i nie pić, ale nikomu to nie przychodzi do głowy. Najwyraźniej wszystko jest takie samo w połączeniu.

Kraty to sny, espresso, rozcieńczone mlekiem nadziei i piana, pamiętajcie, tak? Ta sama pianka w cappuccino. Ale nie ma cynamonu, nie ma takiej cierpkości, która pozwala ci poczuć chwilę.

Jest też mokka - kawa z gorącą czekoladą. Mocha jest melancholijna. Gruby i skąpy. Ale nawet mokka ma mleko. I słodycz, na przykład, której nie znajdziesz w espresso. Nie czujesz tego od razu i za każdym razem nie rozumiesz, dlaczego go zamówiłeś. Tylko wtedy pamiętasz, w momencie, kiedy staje się słodki.

Kawa irlandzka, irlandzka to pasja. Gdzieś na samym dole pali się alkohol. Możesz mieszać, a wtedy prawie nie czujesz, że kawa jest przygotowana prawidłowo. Ale wciąż tam jest i wciąż nieuchronnie się upija. Tak przy okazji, tylko zły irlandczyk może być gorszy niż espresso..

I ristretto. Ristretto to śmierć. Wtedy całe życie jest jednym haustem. Wypij, poproś o rachunek i wyjdź. Zazwyczaj tak.

- I miłość? Prawdziwa miłość?

- Prawdziwa miłość to kawa, którą robisz rano w domu. Świeżo zmielony, najlepiej ręcznie. Z cynamonem, gałką muszkatołową i kardamonem. Kawa, obok której trzeba stać, aby nie uciekać, inaczej smak rozpieści się beznadziejnie. Musimy upewnić się, że wstał trzy razy, a następnie wlać łyżkę zimnej wody do cezve, poczekać kilka minut, aż się zagęści. Kawa, którą wlewasz do swojej starej ulubionej filiżanki i napoju, czując każdy łyk każdego dnia. Ciesząc się każdym łykiem.