Thomas Mor

Słowo „utopia” zostało ukute w 1516 roku przez Anglika Thomasa More. W języku greckim „u” jest przedrostkiem negatywnym, słowo „topos” oznacza „miejsce”, to znaczy „utopia” to „miejsce, które nigdzie nie istnieje”.

Thomas More był dyplomatą, humanistą, przyjacielem Erazma z Rotterdamu, nosił tytuł kanclerza królestwa angielskiego. W swojej książce „Utopia” opisał cudowną wyspę o tej samej nazwie, w której kwitło idylliczne społeczeństwo, nie znając podatków, bez ubóstwa, bez kradzieży. Więcej wierzyło, że najważniejszą cechą „utopijnego” społeczeństwa jest to, że jest to społeczeństwo „wolności”.

Opisał swój idealny świat w następujący sposób: na wyspie mieszka sto tysięcy ludzi. Obywatele są zjednoczeni w rodzinach. Co trzydzieści rodzin jest sifogranta wybierającym urzędnika. Sifogranta z kolei tworzy radę, która wybiera władcę z czterdziestu kandydatów. Książę rządzi życiem, ale jeśli stanie się tyranem, możesz go przesunąć. Podczas wojen wyspa Utopia wzywa najemników, zapoletov. Ci żołnierze muszą zginąć w bitwach ze swoimi wrogami. Tak więc samo narzędzie niszczy się, gdy jest używane. I nie ma ryzyka wojskowego zamachu stanu. Na Utopii nie ma pieniędzy, każdy bierze to, czego potrzebuje na rynku. Wszystkie domy są takie same. Na drzwiach nie ma zamków, każdy jest zobowiązany do ruszania się raz na dziesięć lat, aby nie ugrzęznąć w swoich zwyczajach. Bezczynność jest zabroniona.

Nie ma gospodyń domowych, kapłanów, szlachciców, służących, żebraków, co umożliwia skrócenie dnia pracy do sześciu godzin. Każdy musi prowadzić usługi rolnicze przez dwa lata, aby uzupełnić zapasy wolnego rynku. W przypadku cudzołóstwa lub próby ucieczki z wyspy obywatel Utopii traci prawa wolnej osoby i staje się niewolnikiem. Potem jest zmuszony pracować znacznie więcej i być posłusznym swoim byłym współobywatelom. Thomas More, który potępił rozwód króla Henryka VIII i popadł w niełaskę po tym, został ścięty w 1535 roku.