Ciekawe fakty o Puszkinie

Puszkin pamiętał siebie od 4 lat. Kilka razy opowiadał o tym, jak kiedyś, na spacerze, zauważył, jak macha ziemia, a kolumny drżą, a ostatnie trzęsienie ziemi w Moskwie zostało odnotowane dopiero w 1803 roku. A tak przy okazji, mniej więcej w tym samym czasie miało miejsce pierwsze spotkanie Puszkina z cesarzem - mała Sasza prawie spadła pod kopyto konia Aleksandra Aleksandra I, który również poszedł na spacer. Dzięki Bogu, Aleksandrowi udało się utrzymać konia, dziecko nie zostało ranne, a jedynym, który był naprawdę przestraszony, była niania.

Okazuje się, że w słynnym Lyceum Puszkin wszedł na ciąg. Liceum zostało założone przez samego ministra Sperańskiego, zestaw był niewielki - tylko 30 osób, ale Puszkin miał wuja - bardzo znanego i utalentowanego poetę Wasilija Lwowa Puszkina, który był osobiście zaznajomiony ze Sperańskim. Nie wiem, jak potem czuł się mój wujek, ale Puszkin był drugi z końca listy zdobywców, którzy przygotowywali się na noc balu..

Ale Puszkin zakochał się w liceum po raz pierwszy. Bardzo ciekawe jest przeczytanie nawet listy jego zwycięstw, ale opinii o nim różnych ludzi. Na przykład jego brat powiedział, że Puszkin sam był głupcem, małym wzrostu, ale z jakiegoś powodu kobiety go lubiły. Potwierdza to entuzjastyczny list Very Aleksandrowny Nashchokiny, w którym Puszkin był również zakochany: Puszkin miał brązowe włosy o bardzo kręconych włosach, niebieskich oczach i niezwykłej atrakcyjności. ”Jednak brat Puszkina przyznał, że kiedy Puszkin był zainteresowany kimś, stał się z drugiej strony, gdy Puszkin nie był zainteresowany, jego rozmowa była powolna, nudna i po prostu nie do zniesienia.

Pierwszy pojedynek Puszkina miał miejsce w Liceum i generalnie został powołany na pojedynek ponad 90 razy. Sam Puszkin zaproponował strzelanie ponad sto pięćdziesiąt razy. Przyczyna nie może być warta cholerstwa - na przykład w zwykłym sporze o błahostki Puszkin mógł nieoczekiwanie nazwać kogoś łajdakiem, i oczywiście skończyło się to strzelaniem.

Puszkin miał też długi kartowe i dość poważne. Prawdą jest, że prawie zawsze znalazł sposób na ich pokrycie, ale gdy pojawiły się pewne opóźnienia, napisał rozwścieczone epigramaty do swoich wierzycieli i malował ich bajki w zeszytach. Po znalezieniu takiego prześcieradła nastąpił wielki skandal..

Tak, ale co cudzoziemcy piszą o Puszkinie. Okazuje się, że Eugeniusz Oniegin jest na ogół pierwszą rosyjską powieścią (choć w wierszu). Jest to napisane w brytyjskiej encyklopedii z 1961 roku. Mówi także, że przed Puszkinem język rosyjski nie był na ogół odpowiedni do fikcji..

Nawiasem mówiąc, w 1912 i 1914 roku opublikowano w Rosji zbiory wierszy Puszkina, które stały się rzadkością bibliograficzną: twórcą zbiorów był pewien V. Lenin, a A. Uljanow napisał przedmowę. Lenin był pseudonimem wydawcy Sytin (imię jego córki było Elena), a krytyk literacki Uljanow był tylko imiennikiem.

I wreszcie - prawdopodobnie najzabawniejszy fakt, który jednak nie ma nic wspólnego z biografią Puszkina. Kilka lat temu w Etiopii wzniesiono pomnik Puszkina. Słowa „Do naszego poety” są wyryte na pięknym marmurowym postumencie..