3 powody, dla których ludzie nie uśmiechają się na starych fotografiach

Być może zauważyłeś, że ludzie na zdjęciach z XIX wieku prawie nigdy się nie uśmiechają. Motywy ludzi, którzy żyli sto lat przed nami, są czasami trudne do odgadnięcia, a jednak istnieje kilka możliwych wyjaśnień ich „kamiennych” twarzy..

1. Długa ekspozycja
Dagerotyp pojawił się po raz pierwszy w 1839 roku we Francji, a ekspozycja na zwiększenie ilości fotoplate może zająć ponad 15 minut. Po kilku latach technika fotografowania stała się o wiele doskonalsza, a czas ekspozycji skrócono do minuty, ale aby uzyskać wyraźny obraz, ludzie musieli pozostać nieruchomo. Fotografowie wykonali nawet zagłówki, aby modele nie poruszały się podczas fotografowania. Prawdopodobnie tak długo, by siedzieć nieruchomo z zamarzniętym uśmiechem na twarzy, byłoby trudne.

2. Zdjęcia były rzadkie i kosztowne.
Początkowo, aż do lat 60. XIX wieku, fotografowanie pozostawało dziełem profesjonalistów, pomimo wszystkich ulepszeń technicznych. Oczywiście zakup portretu fotograficznego kosztował wiele i został uznany za luksus, więc mógłbyś zostać sfotografowany tylko kilka razy w życiu. Być może ludzie wierzyli, że w takich przypadkach poważny wyraz twarzy pasuje idealnie. Dzięki uproszczeniu procesu fotografowania na początku XX wieku liczba szczęśliwych twarzy na zdjęciach wzrosła.

3. Złe zęby
Druga teoria głosi, że ludzie tego czasu nie lubili się uśmiechać, ponieważ ich zęby nie były w najlepszym stanie. W XIX wieku usługi dentystyczne były bardzo drogie i nie były powszechne, po prostu nie było instalacji wypełnień ani czyszczenia kanałów dentystycznych. Zapalenie miazgi, próchnica, złamane zęby były leczone jedną metodą - usunięciem. Najprawdopodobniej ludzie z brakującymi lub rozdrobnionymi zębami woleli być fotografowani ciasno ściśniętymi ustami..