Connor macgregor niezwyciężony irlandzki diabeł

Trzy lata temu jeden z najciekawszych, najmądrzejszych i najmądrzejszych zawodników UFC regularnie uczęszczał na kursy hydraulików i żył z zasiłków dla bezrobotnych. Historia niesamowitej kariery Connora McGregora zasługuje na osobną książkę, której miejsce na wydziale science fiction. Nieograniczona wiara we własne zwycięstwo, niekończące się treningi i wojownicza irlandzka krew tworzyły idealny wizerunek niemal niezwyciężonego wojownika, gotowego walczyć z każdym przeciwnikiem - i wygrywać.

Youth Connor spędził tak samo jak większość swoich rówieśników. Po ukończeniu szkoły średniej poszedł na kurs hydraulika - człowiek musi jeść. Na jednej z losowych sesji treningowych Connor spotkał przyszłego bojownika UFC, Toma Egana. Facet był pod takim wrażeniem jego umiejętności, że natychmiast poprosił o studenta. Tak zaczęło się wspinanie na jednego z najjaśniejszych wojowników mieszanych sztuk walki.
Droga w górę nigdy nie jest łatwa. Dobrze świadomy tego prostego, w gruncie rzeczy, dogmatu, Connor postanowił poświęcić cały swój czas na szkolenie. Ładna piękność De Devlin dostarczyła nieocenionego wsparcia upartemu Irlandczykowi - sam MacGregor zapewnia, że bez jej pomocy nie mogłabyś kontynuować dalszych podziemnych walk w brudnych piwnicach, gdzie zwycięzca dostaje kilkaset funtów, a przeciwnik opuszcza pierścień na noszach.
Jesteśmy razem od 8 lat. Mieszkaliśmy w Irlandii, trzydzieści kilometrów od Dublina, w wynajętym mieszkaniu za zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 188 euro. Nie miałem pracy, ponieważ cały czas spędzałem w halach. Wierzyłem, że na pewno zostanę mistrzem. I zawsze w to wierzyła i wierzyła we mnie. Pomimo braku funduszy próbowała zmusić mnie do właściwego jedzenia, zawsze przestrzegam codziennego schematu, za który oddała wszystko. Wróciłem do domu zmęczony po wyczerpujących treningach, a ona zawsze mi mówiła: „Conor, wiem, że możesz to wszystko zrobić!”. Teraz zarabiam miliony dolarów. Moje walki są zbierane przez 50 - 70 tysięcy widzów. Mogę sobie pozwolić na każdy samochód, każdą odzież, każdą obudowę. A ona zasługuje na to wszystko i jeszcze więcej. Zawsze tam jest i mówi, że mogę zrobić wszystko.
Pierwsza znacząca bitwa, jaką MacGregor przeprowadził na skromnej arenie The Helix, która z trudem mieściła około tysiąca widzów. Przeciwnikiem nieznanego irlandzkiego tyranu był Ivan Buchinger, poważny zawodnik z najwyższej półki, którego status nie budził wątpliwości co do wyniku spotkania. Connor dosłownie odciągnął oszołomionego przeciwnika, pokazując, czym naprawdę jest irlandzka krew..
Seria spektakularnych zwycięstw zapewniła McGregorowi przepustkę do UFC. Pierwsza walka czerwonego diabła zakończyła się nokautem, dość zaskakująca armia wielbicieli Marcusa Brimege - wojownika doświadczonego i szanowanego. Connor mówił dalej, poświęcając swoją karierę przez cały czas..
Irlandczycy nie są najbardziej powściągliwymi ludźmi na świecie. Między walkami i treningami MacGregor doskonalił swoje umiejętności w publicznym upokorzeniu przeciwnika. Jego śmiałe powiedzenia stały się kość w gardle dla większości uczestników UFC: co do cholery pozwala sobie ten upstart!
Jestem bardzo pewny siebie, niektórzy mówią, że jestem arogancki. Powtarzam sobie, że jestem najlepszy ze wszystkich żyjących kiedykolwiek. Możesz uważać mnie za wadliwego.
A upstart naprawdę nie był nieśmiały. Przeklinanie przeciwników Connora wspierało się precyzyjną, sprawdzoną techniką i zimnokrwistą taktyką, karając w kółko rywali w ringu. Teraz trudno uwierzyć, że trzy lata temu całkiem poważnie zaplanował, żeby ten facet spędzał większość swojego życia na sprzątaniu muszli klozetowych innych ludzi - wiara w siebie naprawdę rodzi prawdziwe cuda..
Naprawdę Connor zdołał zaskoczyć fanów w lipcu ubiegłego roku. Szanse na wygranie walki o tytuł z Chadem Mendezem były nieszczęśliwe nawet w oczach najbardziej zagorzałych fanów energicznego Irlandczyka. Mendes, mówiąc zamiast kontuzjowanego mistrza Jose Aldou, mówił o nadchodzącej walce tylko lekceważącym tonem, opisując Connora jako gadatliwego, nieudolnego, zdolnego tylko do bezczelnego gadania.
Z tej bitwy irlandzki trepach nadał tytuł tymczasowego mistrza UFC, a Mendez musiał długo leczyć swoje duchowe rany. We wrześniu Connor powiedział prasie, że będzie bronił pasa mistrza wagi piórkowej na samym Aldoux, a następnie przejdzie do kategorii lekkiej wagi. Nikt nie zaczął się z tego śmiać i postąpił słusznie. 12 grudnia Irlandczyk ustanowił niesamowitą płytę, wysyłając Aldo do ciężkiego nokautu zaledwie 13 sekund walki.
I ten irlandzki zabójca nie przestanie. 5 marca Connor planuje wziąć kolejny pas od Raphaela dos Anjosa, mistrza półśredniej wagi i bardzo niebezpiecznego wojownika. Przy okazji, sam MacGrégor nie ma wątpliwości co do wyniku walki - może to niezachwiana pewność siebie sprawia, że ludzie wygrywają.
Spalam dos Anjos w ciągu jednej minuty. Jest wolniejszą i niedbałą wersją Jose Aldo. Jest bezdomną wersją Jose Aldo. Za chwilę zmienię go w pył. Skończę walkę z pełną siłą, otrzymam czek i podpiszę kontrakt na walkę w turnieju UFC 200 i wyjdę ponownie. Rok 2015 był moim rokiem. 2016 to także mój rok. Każdy pieprzony rok - mój rok.