Zagadka dla lekarzy śpiących

Po pierwszej wojnie światowej, w 1915 r., Ludzkość stanęła w obliczu nowego nieszczęścia - wybuchu choroby nieznanej ówczesnym lekarzom. Początkowo był rejestrowany w pobliżu Verdun, aw 1916 w Austrii. Epidemia nie ominęła Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej. Jego nieoczekiwany spadek rozpoczął się w 1927 roku..

Przez 10 lat wielu ekspertom udało się zbadać tę chorobę. Lekarze z różnych krajów próbowali znaleźć sposób na całkowite pozbycie się go. Według obliczeń, nieco ponad 10 lat, liczba chorych osiągnęła milion.

Ludzie, którzy podnieśli chorobę, stali się żywymi posągami: ci, którzy przeżyli, nigdy więcej się nie odezwali ani nie poruszyli, nie mogli nawet wyrazić emocji.

Dziwna choroba zwana „śpiącą”. Miała inne imię - letargiczne zapalenie mózgu. Nieco później pojawił się termin „encephalitis Economo”, podany na cześć austriackiego psychologa, który dokonał pierwszego opisu choroby w 1917 roku. Nazywał się Constantin von Econom. Stworzył traktat, szczegółowo opisujący objawy i przebieg letargicznego zapalenia mózgu..

Symptomatologia

Kiedy żołnierze skarżący się na konkretne symptomy zaczęli zwracać się do paryskich uzdrowicieli, ich stan przypisywano działaniu gazu musztardowego lub gazu musztardowego używanego podczas działań wojennych. Ale później okazało się, że teoria wyrażona przez lekarzy była błędna.

Po pierwsze, pacjent jest dręczony bólami głowy, ciągłym pragnieniem snu, słabością. Wszystko wygląda jak zwykłe zimno, ponieważ osoba nie spieszy się z wizytą do lekarza, tracąc cenny czas. Gdy pojawiła się diagnoza, nastąpiło uszkodzenie mózgu. Niektórzy pacjenci mają nieprawidłowe ruchy gałek ocznych, psychozę, drżenie kończyn..

Niektórzy pacjenci popadają w długi sen, który może trwać kilka dni lub nigdy się nie kończy. Osoba, która długo spała, budzi się, ale jego umysł pozostaje zamglony przez jakiś czas..

Celem śpiączki jest ludzki mózg. Ponieważ chodziła po ziemi w tym samym czasie co hiszpańska grypa, która pochłonęła pięćdziesiąt razy więcej ludzkich istnień, niewiele wiadomo o śpiączce..

Tylko jedna trzecia osób dotkniętych śpiączką wyzdrowiała całkowicie. Nie oszczędzała nikogo, ale częściej dotykała młodych ludzi, których wiek wynosił od 15 do 35 lat..

Naukowiec uważał, że osoba, która rozwinęła guz podwzgórza, jest skazana na śmierć. Gdy epidemia się skończyła, lekarze wyrazili opinię, że nigdy nie wróci, ale w 1993 r. B. Holes ją skurczył. Proces odzyskiwania był długi i trwał kilka lat..

Podczas dodatkowych badań stwierdzono, że osoby ze śpiączką cierpią na ból gardła, który jest charakterystyczny dla zakażeń paciorkowcami. Bakteria wywołuje specyficzną odpowiedź immunologiczną i wpływa na mózg..

Ale wersja rzadkiej formy paciorkowca nie została potwierdzona. Kto prowokuje pojawienie się i rozwój letargicznego zapalenia mózgu, wciąż pozostaje tajemnicą.

Uważa się, że niesie on człowieka patogenu. Najbardziej wrażliwe na niego są dzieci. Wirus ukrywa się w nosogardzieli, a raczej w jej śluzu i ślinie. Nie jest stabilny i raz w środowisku zewnętrznym szybko umiera.

Badania wciąż trwają, ale śpiączka to kolejna tajemnica medyczna..