Czy pozytywne myślenie jest zawsze uzasadnione?
Psychologowie wyrazili zaskakującą myśl: twierdzą, że pozytywne postrzeganie i myślenie mogą mieć całkiem niebezpieczne konsekwencje. Czasami trzeba przestrzegać zasad pesymizmu. Przejaw pozytywnego myślenia i zachowania w nieodpowiednich sytuacjach i w nieodpowiednich ilościach powoduje wiele niedogodności i wad. Optymizm jest korzystny tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z poważną chorobą: wiarą w cud, w jaki sposób robić to, co niewiarygodne, z ciałem. Wnioski te są badaczami ludzkiej psychiki.
Niebezpieczne konsekwencje pozytywnego myślenia
Niechęć do trudności życiowych. Sytuacje, w których potrzebne jest trzeźwe podejście zamiast optymizmu tęczowego, pojawiają się na każdym kroku. Odbieranie i doświadczanie bezpodstawnych wiadomości, które miały przynieść radość, optymistyczną osobę znacznie bardziej bolesne i trudniejsze. Taka nieprzewidziana negatywna sytuacja jako osoby może pogrążyć się w smutku i rozczarowaniu i wydostać się z rutyny na długi czas. Zniszczenie niespełnionych nadziei jest bardziej tragicznie optymistyczne niż ten, który tak naprawdę nie miał nadziei na pozytywne zakończenie. Na przykład, po zdaniu egzaminu, który ma znaczenie dla przyszłości i będąc przekonanym o poprawności zadań, optymista będzie głęboko rozczarowany otrzymaniem niższej oceny niż „pięć”. Inni, którzy nie są tak radośnie dostrojeni do ostatecznego rezultatu i którzy wątpią w ich pracę, nie zostaną sparaliżowani przez Kwartet, aw przypadku uzyskania doskonałości poczują radość szczególnie.
Zdecydowanie różowawy stosunek do ich zdrowia. Jak odkryli naukowcy, ludzie o mniej pozytywnym nastawieniu do życia bardziej dbają o swoje zdrowie. Optymiści charakteryzują się lekceważącym podejściem do niedyspozycji, obojętnością na objawy, pewnością, że to, co dzieje się z ich ciałem, jest tymczasowe i przemijające. W ten sposób są mniej zmotywowani do zapobiegania zdrowiu. Pesymiści są obdarzeni łagodnym lękiem, który pozwala im na czas udać się do lekarza i podjąć odpowiednie środki we wczesnym stadium choroby. Co można powiedzieć o optymistach.
Niewłaściwe traktowanie przyjaciół i rodziny. Relacje osobiste stają się bardziej wiarygodne i silniejsze, gdy opierają się na pewnej części ludzkich przyzwyczajeń i „realizmu”, niż na czystej radości i radosnym podnieceniu. Ludzie, którzy naprawdę doceniają cechy ukochanej osoby, mniej się kłócą, bardziej rozumieją i wspierają się nawzajem. Nieodpowiednio entuzjastyczna percepcja często prowadzi do frustracji i urazu psychicznego. To samo dzieje się z przyjaciółmi, którzy mają kłopoty: kiedy potrzebują sympatii i wsparcia, zwroty takie jak „wszystko będzie dobrze” przyniosą niewielkie korzyści. Prawidłowo rozpoznając uczucia innych ludzi, niszczą tylko przyjaźnie..
Według psychologa Joon Grubera, optymistyczne osoby charakteryzują się słabą empatią, niemożnością zrozumienia doświadczeń innych ludzi. Chociaż potrzebne jest optymistyczne podejście w życiu - tylko wtedy, gdy:
- obecny z umiarem
- i pasują do okoliczności.
Pewna część pesymistycznego koloru otaczającej rzeczywistości i gotowość na najgorsze konsekwencje mają czasem pozytywny wpływ na nasze życie i równowagę emocjonalną..
