Strona główna » Zdrowie » Zaburzenia odżywiania u dziecka, co popełniają rodzice

    Zaburzenia odżywiania u dziecka, co popełniają rodzice

    Często rodzice, próbując pomóc dziecku radzić sobie z jadłowstrętem psychicznym, popełniają błędy, które pogarszają stan. Co musisz wiedzieć, gdy masz do czynienia z nastolatkiem, który nie chce jeść i panikować z powodu wagi?

    Błąd numer 1 - Przekonaj dziewczynę, że była piękna, ale teraz wszystko zniszczyła

    Ciekawe, ale w okresie dojrzewania dzieci sprzeciwiają się ocenie rodziców. Mianowicie ocena wyglądu. Jeśli potrząśniesz dzieckiem w wieku przejściowym na jego pojawienie się, będzie zbyt szczęśliwy. I zacznie entuzjastycznie mówić swoim przyjaciołom, co wygląda modnie, ponieważ przestarzały smak rodziców nie usprawiedliwia.

    Najlepszą metodą będzie częstsze obejmowanie dziecka. Dotyki pomagają poprawić postrzeganie własnego ciała, które obserwuje się u osób cierpiących na anoreksję.

    Oceniając się przez lustro, dziecko dostaje zniekształcony obraz. Kontakt ciała pozwala psychice uzyskać kinestetyczne połączenie z ciałem. Dzięki tej technice przywracany jest prawdziwy obraz ciała.

    Błąd numer 2 - Pozwól dziecku gotować dla rodziny i nie jedz sam tego jedzenia

    Gotowanie jest postrzegane jako zamiennik procesu żywieniowego. Jakiś rodzaj sublimacji żywności. Psychologicznie dziecko doświadcza przyjemności procesu gotowania, jakby sam jadł te potrawy. Dlatego cierpi na anoreksję, najczęściej smaczną i niezwykle ugotowaną. Ta technika pozwala głodować.

    Błąd numer 3 - Nie możesz w pełni skoncentrować się na chorobie

    Oczywiste jest, że przy takim odchyleniu, jak anoreksja, rodzice martwią się o zdrowie dziecka, stale o nim myśląc i rozmawiając. Czasami samo dziecko podnosi przemówienie, aby omówić to, co dzieje się z krewnymi, znajomymi, sąsiadami. Nadmierna uwaga jest podstępną pułapką. Choroba wydaje się być napędzana aktywną uwagą..

    Lepiej rozmawiać z dzieckiem częściej o wydarzeniach w jego życiu. I emocje, których doświadcza. Zadaj dokładne pytania: „Co wywołuje irytację?”, „Czy powoduje uczucie odrzucenia?”, „Co Cię motywuje?”, „Co powoduje radość?”. Mówienie o emocjach zmniejsza ich wpływ i napięcie..

    Takie rozmowy pomogą skupić się na prawdziwym życiu, wydarzeniach i doświadczeniach, które prowadzą do naruszeń..

    Podoba Ci się ten artykuł? Repost i udostępniaj znajomym.!