Strzelanie do rodziny królewskiej

Strzelanie do rodziny królewskiej zostało usankcjonowane przez Radę Komisarzy Ludowych i Centralny Komitet Wykonawczy. Zgodnie z tą decyzją na spotkaniu w dniu 12 lipca 1918 r. Uralska rada zastępców robotników, chłopów i żołnierzy przyjęła dekret w sprawie egzekucji.

W nocy z 16 na 17 lipca 1918 r. Były cesarz rosyjski Mikołaj II, cesarzowa Aleksandra Fiodorowna, ich dzieci, dr Botkin i trzech służących zostali zastrzeleni w „Domu Specjalnego Przeznaczenia” - rezydencja Ipatievy w Jekaterynburgu.

O wpół do jedenastej w nocy 16 lipca zastępca komisarza regionalnego sprawiedliwości Jurowski nakazał zabranie rodziny królewskiej i sługi do piwnicy. Pierwszym był Mikołaj II z dziedzicem Aleksiejem w ramionach. Dołączyła do niego Alexandra Fedorovna. Za rodzicami byli Olga, Tatiana, Anastasia i Maria, dzieci dr Botkin, kucharz Kharitonov, lokaj zespołu Trupy i pokojówka Demidova..

Było 11 ofiar i katów. Gdy tylko Jurowski odczytał decyzję Rady Uralskiej o egzekucji króla, strzały zagrzmiały. Spadkobierca został postrzelony dwukrotnie. Anastazja i służąca po strzale zostały zadźgane bagnetami. Obok umierającej księżniczki jej ukochany pies Jemmy, który został przybity kolbą, jęknął..

W 1981 r. Wszyscy członkowie rodziny królewskiej zostali kanonizowani przez rosyjski Kościół Prawosławny za granicą, aw sierpniu 2000 r. Przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Zostali oni uznani za ofiary represji politycznych i rehabilitowani przez Prezydium Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej w 2008 roku.