Człowiek, który potrafi przewidzieć pogodę przez zapach

„BBC” nazywa go Max Livesie. W rzeczywistości jego imię jest inne. Ale według niego ma tak niezwykłą zdolność, że musi zachować swoje prawdziwe imię i tożsamość w tajemnicy.

Livesie jest w stanie przewidzieć pogodę za pomocą swojego dość niezwykłego węchu. Na przykład mówi, że może przewidzieć zbliżającą się burzę na 10 godzin przed jej wystąpieniem. Za pierwszym razem, gdy to zauważył, poczuł taki zapach, jakby w pobliżu pojawiła się rodzina skunksów. Kiedy smród nie zniknął, udał się do Fundacji, by studiować zapachy i smaki w Chicago.

Na pierwszy rzut oka nic niezwykłego nie działo się z jego zmysłem węchu. W końcu cierpiał na chorobę Parkinsona, a wraz z nią często nasilał się węch. Ale Livesie miał znacznie rzadszy zespół: fantomię.

Fantosmia jest wtedy, gdy osoba wącha coś, czego nie ma. Takie halucynacje węchowe mogą się pojawić każdemu. Chociaż większość z nich nie jest tak poważna i szybko znika, istnieje postać przewlekła. Jego przyczyny mogą być bardzo różne - od migreny lub infekcji nosa po udary, urazy głowy lub choroby układu nerwowego. (np. choroba Parkinsona).

Jak wiarygodne są przewidywania „barometru człowieka” nie są znane. Jednak naukowcy z Instytutu Chicago twierdzą, że ta opcja jest bardzo prawdopodobna. Jak odkryli, zmiana ciśnienia atmosferycznego może wpłynąć na ludzki węch. Wraz ze spadkiem ciśnienia przed wiatrem burzowym czułość nosa maleje. W przypadku Livesie, jego już osłabiony zmysł węchu przyczynia się do fantasmagorii, a zmiana ciśnienia atmosferycznego towarzysząca burzy może jeszcze go pogorszyć..

Oczywiście nie każda osoba z fantazmatami jest spowodowana jakimś szczególnym wyzwalaczem. Jednak jego najbliższy „krewny” - parosmia - po prostu reprezentuje halucynacje węchowe związane ze specyficznym zapachem. Właściciele tego syndromu mają określony związek między zapachem, który powinni czuć, a zapachem, który rzeczywiście odczuwają. W takich przypadkach smaki zwykle wydają się nieprzyjemne dla ludzi. Na przykład kawa jest jak zapach gnijącego mięsa, a banany pachną zatłoczonymi kanałami..

Rozpoznawanie zapachów fantomowych jest czasami zbyt trudne, ponieważ mogą powodować wiele różnych rzeczy. Kiedy nowojorska pisarka Jane Andrews zaczęła wszędzie czuć silny zapach brudu i wilgotnej ziemi, przeszła serię rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej, EEG i kilku kursów antybiotyków, próbując ustalić, czy ma jakieś infekcje, guzy, padaczkę lub inne choroby, które mogłyby spowodować taki efekt.

Nie okazały się i pozostała tylko jedna z dwóch rzeczy: albo nauczyć się żyć w otoczeniu uporczywych zapachów (brud został zastąpiony przez spaloną chili, a następnie lawendą, która, jak powiedziała, nie była lepsza) lub spróbować leczyć płukaniem nosa, środkami przeciwdepresyjnymi , środki uspokajające lub leki przeciwpadaczkowe.

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się nim ze znajomymi - zrób repost!