22 czerwca 1941 rozpoczął bohaterską obronę twierdzy brzeskiej

Bohaterska obrona twierdzy brzeskiej stała się jasną stroną w historii Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. 22 czerwca 1941 r. Dowództwo wojsk hitlerowskich planowało pełne przejęcie twierdzy. W wyniku niespodziewanego ataku garnizon twierdzy brzeskiej został odcięty od głównych jednostek Armii Czerwonej. Jednak naziści spotkali się z gwałtownym odrzuceniem swoich obrońców.

Jednostki 6 i 42 dywizji piechoty, 17 oddział wojsk granicznych i 132. oddzielny batalion oddziałów NKWD - w sumie 3500 osób - całkowicie powstrzymały atak wroga. Większość obrońców twierdzy zginęła.

Kiedy 28 lipca 1944 r. Twierdza Brzeska została wyzwolona przez wojska radzieckie, na stopionych cegłach jednego ze kazamatów znaleziono napis jej ostatniego obrońcy: „Umieram, ale nie poddawaj się!.

Wielu uczestników obrony twierdzy brzeskiej otrzymało pośmiertnie rozkazy i medale. 8 maja 1965 r. Dekret Prezydium Rady Najwyższej ZSRR twierdzy brzeskiej otrzymał honorowy tytuł „Fortress-Hero” i medal „Złota Gwiazda”.

W 1971 r. Pojawił się tutaj pomnik: olbrzymie rzeźby „Odwaga” i „Pragnienie”, panteon chwały, plac ceremonialny, zachowane ruiny i odrestaurowane koszary Twierdzy Brzeskiej.