Kiedy po raz pierwszy wynaleziono szkło Gorilla?
Technologia ta, stosowana w wielu nowoczesnych smartfonach i gadżetach, powstała, można powiedzieć, przez przypadek: w 1952 r. Pracownik Corning Glass Works, chemik Don Stuki, umieścił próbkę fotoczułego szkła w piecu, aby ogrzać do 600 C, Jednak w wyniku awarii jednego z czujników temperatura wzrosła do 900 t C. Chemik szybko usunął szkło z pieca, ale zamiast uszkodzonej próbki odkrył, że szkło nabrało mleczno-białego koloru, a gdy Stuki upuścił szklaną płytę, nie pękł - to pozwoliło naukowcowi wcześniej Stwierdzono, że wysoka temperatura dała szkle nadzwyczajną wytrzymałość.
Specjaliści firmy postanowili kontynuować eksperymenty w ramach projektu o nazwie „Project Muscle” w celu opracowania ultra-mocnego szkła, jednak nowy materiał o nazwie „Chemcor” nie znalazł szerokiego zastosowania. W niektórych przypadkach unikalne właściwości szkła spadały niewłaściwie: na przykład przednia szyba samochodu wykonana w rewolucyjnej technologii doskonale wytrzymała uderzenie, ale w przypadku wypadków, ze względu na swoją wyjątkową wytrzymałość, czaszka mogła złamać kierowcę, więc w 1971 r. Program został zamknięty.
Na początku XXI wieku zapotrzebowanie na szkło odporne na uszkodzenia mechaniczne gwałtownie wzrosło - producenci smartfonów i tabletów potrzebowali przezroczystego, trwałego i lekkiego materiału. Wtedy to pracownicy „Corning Glass Works” przypomnieli sobie ten projekt prawie pół wieku temu - tak narodził się znany „Gorilla Glass”..