Cherubini aniołowie - ich miejsce i znaczenie w chrześcijaństwie i judaizmie

Pierwsza wzmianka o aniołkach na stronach Biblii pochodzi z niemal samego momentu stworzenia człowieka. Opisano, że po wygnaniu pierwszych ludzi z Raju Pan umieścił cheruby w ognistym mieczu na bramach Ogrodu Eden. Wspomniano króla Dawida i cheruby, i prorok Ezechiel - w szczególności upamiętniają cheruby jako główny nośnik Boga. Niemniej jednak cel tego anielskiego obrzędu jest kontrowersyjny, ponieważ w chrześcijańskich źródłach wspomniano, że rolę tę pełnią inni aniołowie, których imiona mają trony. Znaczenie słowa cherub nie jest jeszcze rozszyfrowane. Niektórzy tłumacze kojarzą to z hebrajskim słowem „rahav„czyli jazda konna.

Cherubini poświęcili najwięcej uwagi starotestamentowym opowiadaniom o Arce Przymierza, gdzie bardzo szczegółowo opisano boskie instrukcje dla Mojżesza dotyczące wyglądu Arki.. Więc cheruby miały być zamontowane na pokrywce pudełka z tabletami. Zostały wykonane z czystego złota i okryły Arkę skrzydłami. Następnie Salomon nakazał utworzenie dwóch pięciometrowych cherubinów w Świętych Świętych Świątyni Jerozolimskiej. Okryli Arkę skrzydłami, zrobili z drzewa oliwnego i pokryli złotem. Cherubiny były również przedstawiane na różnych pokryciach Świątyni i Przybytku, głównie na narzutach, zasłonach i ścianach. Jedna z legend mówi, że jeden z pielgrzymów zarzucił Salomonowi fakt, że lud Izraela czcił posągi, a następnie cheruby namalowano na ścianach, aby podkreślić ich wtórną naturę w porównaniu z Bogiem..

W objawieniach proroka Ezechiela cherubini są wymieniani jako istoty, które jednocześnie miały twarz mężczyzny i lwa. Ponadto, gdy Ezechiel ujrzał tetramorphus, posłańca Boga, wezwał go, aby zastąpił cielę czterech stworzeń, które widział cherubem, ponieważ nie chciał, aby widok Boga zanieczyszczał zwierzę, które było przez jakiś czas czczone przez Żydów..

Którzy nazywają się teraz cherubinami i jak wyglądają

Obecnie bardzo często pojawia się pytanie, kto jest teraz nazywany cherubinem - kurierem lub aniołem, niektórzy odpowiadają, że są kurierami Boga i jego posłańcami. Jest to zasadniczo błędna interpretacja. W tekstach biblijnych praktycznie nie ma wzmianki o tym, że Bóg używa takich wysokich aniołów jako posłańców. Zwykle powierza to zadanie prostym aniołom na dole anielskiej hierarchii..

Pojawienie się cherubinów jest również przedmiotem wielu kontrowersji, ponieważ niewielu w Biblii podaje jasny opis ich wyglądu. Niektórzy tłumacze uważają, że prorok Ezechiel widział posłańca Bożego należącego do drugiego rytu anielskiego. Oznacza to, że ma jednocześnie głowę mężczyzny, lwa, orła i cielęcia. W ugruntowanej tradycji kościelnej ikonografia tych stworzeń jest najczęściej przedstawiana jako czteroskrzydłowe anioły. Niektóre źródła wspominają o obrazie cherubinów, zarówno w postaci ognistych kół, jak i straszliwych stworzeń okrytych wieloma oczami..

W tradycji żydowskiej nie ma też jedności w odniesieniu do wyglądu cherubinów ani w odniesieniu do ich istoty. Co więcej, niektórzy interpretatorzy judaizmu na ogół twierdzą, że cherubin to nie imię bytu, lecz podmiotu. Ten przedmiot jest nieodłącznym atrybutem Boga w ich opinii..

Wszystko to sugeruje, że wygląd cherubinów może się różnić - w zależności od ich obowiązków funkcjonalnych lub ich pragnień i celów. Nie są też istotami całkowicie idealnymi - wiele z nich, podobnie jak anioły serafinów i hordy zwykłych upadłych aniołów, podążyło za Szatanem do piekła.

Cherubimchiki w sztuce - najczęstsza interpretacja błędów

Motywy biblijne, oprócz klasycznej ikonografii, która istniała u zarania chrześcijaństwa, wzbudziły duże zainteresowanie wśród twórców renesansu. To wtedy większość artystów, którzy ze strachu przed Inkwizycją, i z powodu szczerej chęci ujawnienia idei zmysłowości w chrześcijaństwie z nowej strony, woleli użyć scen ze Starego Testamentu w swoich obrazach. To w tych obrazach pojawiły się pierwsze małe bufiaste dzieci ze skrzydłami. Zostały one nie tylko namalowane na zdjęciach, ale także wykonane posągi z ich udziałem, murale i inne dzieła sztuki..

W rezultacie, teraz, gdy wysoka sztuka renesansu stała się dostępna dla wszystkich, wiele z tych dzieci jest nieświadomie nazywanych cherubinami. Chociaż w rzeczywistości nie mają nic wspólnego z obrzędem anielskim najbardziej zbliżonym do Boga po serafinie. To złudzenie, po pierwsze, istnieje tylko w krajach rosyjskojęzycznych..

W rzeczywistości takie dziecko nazywa się putto lub putti - gdy jest ich wiele. Pojawili się z powodu pomieszania zainteresowania kulturą starożytną z zainteresowaniem religią chrześcijańską. Putti prawie zawsze pełni rolę komplementarną, towarzysząc głównemu przedmiotowi sztuki. Często ich rysunek powierzano uczniom i studentom, podczas gdy artysta był zaabsorbowany główną fabułą obrazu. Te cherubiny były bardzo rzadko brane pod uwagę przez artystów, a ich wizerunek nie był wcale anielski, ale zależał od konkretnej fabuły. Tak więc obraz „Wizja proroka Ezechiela” Rafaela jest bardzo sławny. Tam owy anielski rytuał przedstawia się jako cztery latające stworzenia - anioł, cielę, orzeł i lew, na których siedzi Bóg..

Ogólnie rzecz biorąc, cherubini zajmują niezwykle ważne miejsce we współczesnym chrześcijaństwie. Świadczy o tym wielkie znaczenie kadzidła cherubinów w magii kościelnej i innych aspektach. Tak więc jedną z głównych boskich nabożeństw wykonywanych w kościołach prawosławnych nazywa się Carubin cherubic, który zaczyna się słowami „jak cheruby”. Niemniej jednak żaden cherubin w żadnej tradycji nie miał własnego imienia i celu. To pozwala niektórym wątpić w znaczenie tych aniołów w boskim świecie..