Samorealizacja jako sens życia

Bardzo często można usłyszeć, że sens życia jest samorealizacją. Samorealizacja - to realizacja ich możliwości w celu osiągnięcia sukcesu. Możesz realizować się w różnych dziedzinach życia: rodzinie, biznesie, sztuce, polityce itp..

Ten pogląd nie jest nowy, jak sądził Arystoteles. Powiedział, że sens życia - w chwalebnym życiu, sukcesie i osiągnięciach. I właśnie w tym samorozwoju widzą teraz sens życia..

Człowiek oczywiście musi sobie uświadomić. Ale dla samorealizacji główne znaczenie życia jest złe.

Dlaczego Pomyślmy o tym, biorąc pod uwagę nieuchronność śmierci. Jaka jest różnica - osoba samozrealizowana, umarła lub nie zrealizowała się, ale także umarła. Śmierć porównuje te dwie osoby. Sukces życia nie odbierze światła!

Można powiedzieć, że owoce tej samorealizacji pozostaną na ziemi. Ale po pierwsze, owoce te nie zawsze są dobrej jakości, a po drugie, nawet jeśli są najlepszej jakości, poczucie osoby, która je opuściła, wynosi zero. Nie może wykorzystać wyników swojego sukcesu. On nie żyje.

Wyobraź sobie, że udało ci się samozrealizować - jesteś znanym politykiem, wielkim artystą, pisarzem, watażką lub dziennikarzem. A tu jesteś ... na własnym pogrzebie. Cmentarz. Jesień, mżący deszcz, liście lecą na ziemię. A może lato, ptaki radują się w słońcu. Nad otwartą trumną słychać słowa podziwu: „Jakże jestem szczęśliwy dla zmarłego! N zrobił to bardzo dobrze i to.

Jeśli ożywisz na sekundę, czy takie słowa cię pocieszą? ...