Turyści ZSRR, jak się stali?

Prawdziwy turysta Związku Radzieckiego od wybitnych kochanków. Został zatwierdzony jeszcze przed wojną, 26 marca 1939 r., Przez Ogólnounijny Komitet ds. Kultury Fizycznej i Sportu w ramach Rady Komisarzy Ludowych ZSRR. A na piątym rajdzie turystycznym, który odbył się w Borovskiy kurgan latem tego roku, trzydzieści sześć osób otrzymało honorowe insygnia..

Po raz pierwszy decyzję o zatwierdzeniu specjalnej odznaki dla turystów podjęła w 1935 r. Prezydium Centralnej Rady Towarzystwa Turystyki Proletariackiej i Turystyki (OPT & E) .

Było wiele testów, które dały odpowiedź, czy dana osoba jest godna tytułu turysty, czy nie. Jest to rezygnacja z norm TRP i potrzeba marszów turystycznych na co najmniej sześć dni oraz możliwość korzystania z mapy i kompasu i tak dalej..

• 

  Nowa pozycja

  W okresie istnienia OPT & E przepis dotyczący plakietki nigdy nie został w pełni opracowany. Dlatego sprawa została wniesiona do finału przez Radę Turystyki. W nowej pozycji ikona turystyczna może uzyskać dorosłego obywatela Unii, posiadającego doświadczenie turystyczne od co najmniej dwóch lat, a także przebywającego w 2-3 podróżach. Wszystkie wymagania zostały umieszczone w magazynie „Na lądzie i na morzu” w tym samym 1939 roku. Do starych wymagań dodano możliwość udzielania pierwszej pomocy w terenie, a także wiedzę z zakresu geologii, meteorologii i biologii.

• 

  Cztery rodzaje turystyki

  Turysta, który wyruszy w podróż przez zbiornik, był zobowiązany do pływania. Ta umiejętność była kluczem do zdobycia odznaki. Ponadto wnioskodawca dla turystów powinien mieć jasne pojęcie o tym, czym jest jezioro, rzeka lub morze, a także zrozumieć przeszkody, które mogą powstać po drodze..

• 

  Piesi byli zobowiązani do korzystania z niezbędnego sprzętu. Plus - aby zrozumieć technikę ruchu w zależności od trasy i warunków terenowych.

• 

  Od rowerzystów wymagana wiedza w zakresie klasyfikacji dróg i szlaków. Biorąc pod uwagę specyfikę tego rodzaju turystyki, osoba była zobowiązana do zrozumienia urządzenia rowerowego, aby w razie potrzeby sam mógł przeprowadzić naprawy.  

• 

  Narciarze mieli swoje własne niuanse, które zostały dodane przez zimną porę roku. Oznacza to, że musieli wiedzieć, jakie niebezpieczeństwa stwarzają w śniegu, na lodzie, podczas zamieci i tak dalej..

• 

  „Młody turysta ZSRR” i „Mistrz turystyki”

  W 1954 r. Nastąpiły zmiany. Przed złożeniem wniosku o ikonę dla dorosłych „turysta ZSRR” konieczne było otrzymanie wyróżnienia „Młody turysta ZSRR”. Został zatwierdzony 10 kwietnia 1954 roku. Pionierom zezwolono na przyjęcie przepisów od dziesiątego roku życia.

  Aby zdobyć odznakę, chłopcy musieli wykonać wiele zadań. Na przykład, aby zademonstrować orientację w terenie za pomocą mapy i kompasu lub bez nich. Uznano również za konieczne, aby móc czytać utwory, wybrać właściwe miejsce do zatrzymania i rozpalić ogień. I, oczywiście, zrobić 4 wycieczki, o łącznej długości 48 kilometrów. Przynajmniej jeden nocleg.

• 

  Decyzja o wydaniu odznaki i dowodu osobistego została podjęta przez pioniera, a projekt odbył się na stacji młodych przyrodników.

• 

  Pomyślnie przechodząc standardy dla ikony „dziecka”, możesz później zakwalifikować się do „osoby dorosłej”. Po otrzymaniu go niektórzy próbowali wymazać odznakę „Mistrzowie turystyki ZSRR”. Ale było to czasem bardziej skomplikowane ze względu na wysokie wymagania regulacyjne i pewne niuanse. Na przykład kwalifikacje minimalnego instruktora turystyki juniorów i stały udział w sekcji turystycznej oraz szkolenie nowych sportowców.

  Najwyższa ranga została przyznana przez Centralną Radę Turystyki na podstawie dokumentów przedłożonych przez rady republikańskie i regionalne.

• 

  Dlaczego potrzebujesz?

  Ogólnie rzecz biorąc, znaki te nie dawały żadnych korzyści. Jedyną rzeczą, jaką pionierzy mogą pochwalić się swoim rówieśnikom, a także zapalić się na pragnieniu zebrania całej „kolekcji”. Dla dorosłych ikona turystyczna ZSRR była swoistym wskaźnikiem ich sportowych sukcesów i dobrej kondycji fizycznej. Ale ikona „mistrz” pozwalała prowadzić wycieczki i różne wyprawy. Ale jasne jest, że byli opętani przez prawdziwych profesjonalistów..

  Przy okazji, w trakcie istnienia Związku Radzieckiego, dziesiątki, jeśli nie setki tysięcy ludzi zdobyły odznaki. Dlatego w dzisiejszych czasach te insygnia nie mają wartości dla kolekcjonerów. Na przykład dla „turysty ZSRR” daje od 5 do 10 rubli.