Pacyficzna plama śmieci gigantyczna wyspa śmieci wielkości Francji

Wyobraź sobie obszar Francji, pomnóż przez trzy i wypełnij powstały obraz śmieciami po brzegi. Tak wygląda Wielka Pacyficzna Plama Śmieci - wielkość tego wysypiska przekracza milion kilometrów kwadratowych, co jest po prostu niesamowite..

Po raz pierwszy oceanograf Charles Moore zauważył dziwne sterty śmieci na otwartym morzu. Z jego lekką ręką terytorium otrzymało przydomek „Wschodni kontynent śmieciowy”, który, biorąc pod uwagę rozmiar problemu, nie jest zbyt daleko od prawdy..

Duża plama śmieci na Pacyfiku powstała z powodu prądów oceanicznych, które ostatecznie zebrały wszystkie śmieci wyrzucone na jeden obszar. W centrum tego miejsca pojawił się wielki wir, który zaciska brud z całej północnej części Oceanu Spokojnego. Nie daje ponownie śmietników, aby rozprzestrzenić się w różne zakątki..

Nieco wcześniej sądzono, że główna część plamy jest plastikowa. Jednak grupa naukowców przeprowadziła bardziej szczegółową analizę tej niesamowitej sterty śmieci i okazało się, że zwykłe wysypisko śmieci wydaje się trochę jak duża łata na śmieci. Nie, oczywiście są sterty odpadów plastikowych i odpadów domowych, ale stanowią one stosunkowo niewielką część.

Podstawą miejsca były stare sieci rybackie i inne narzędzia. Zajmują około 46% całkowitej wielkości plamki, czyli 79-80 000 ton śmieci.

Dla oceanografów to odkrycie było niespodzianką. Wierzono, że narzędzia połowowe będą nie więcej niż 20% - mniej więcej tyle samo w innych miejscach śmieci oceanicznych, gdzie większość masy to śmieci domowe.

Według najnowszych danych spot zawiera obecnie około 352 milionów ton śmieci. Najprawdopodobniej jest tam znacznie więcej: ankieta została przeprowadzona z powietrza, a my po prostu nie wiemy, o ile więcej gruzu znajduje się pod oceanem.

Teraz naukowcy planują przeprowadzić bardziej szczegółową ocenę składowania oceanów z satelity. Jednak teraz jest już zupełnie jasne: duże miejsce na śmieci jest problemem, który z czasem staje się coraz większy. Co najważniejsze, naukowcy nie mają pojęcia, jak rozwiązać ten problem.