Stepan Bandera, który był w rzeczywistości bohaterem ukraińskim

Od dzieciństwa mój ojciec wychowywał Stepana do prawdziwego ukraińskiego nacjonalisty: można powiedzieć, że wszystkie osiągnięcia i wszystkie niepowodzenia były tylko wynikiem programu, który został złożony w młodym wieku. Dążąc do zapewnienia niepodległości państwa ukraińskiego, człowiek ten nie przestał ani we współpracy z nazistami ani z terrorem cywilów.

Teraz imię Stepana Bandery wywołuje u ludzi ambiwalentne uczucia: z jednej strony naprawdę dążył do wzniosłych celów, z drugiej - nikt, nawet ten najszlachetniejszy, nie może usprawiedliwiać karnych operacji na swojej ojczyźnie. Więc kim naprawdę był ten dziwny i straszny człowiek, Stepan Bandera? 

• 

  Zabójstwa polityczne

  Podczas swojej kariery Bandera udało się zorganizować szereg zabójstw politycznych. Ataki terrorystyczne, protesty propagandowe, a nawet egzekucje - ten człowiek nie gardził użyciem jakichkolwiek metod w dążeniu do swoich celów. Ponadto sam Bandera wolał pozostać sprawnym organizatorem, prawie zawsze inni byli wyznaczani na wykonawców. Dziesiątki, jeśli nie setki ludzi, padło ofiarą OUN. Na przykład, redakcja lewej gazety Pratsya została wysadzona w powietrze na rozkaz Bandery, ale zwykły uczeń wniósł materiały wybuchowe do budynku..

• 

  Więzienie

  3 lipca 1936 Bandera wylądował w polskim więzieniu „Svente Ksizh”. Ciężkie warunki uwięzienia doprowadziły do ​​licznych strajków głodowych i powstań: Bandera cieszył się autorytetem więźniów i zdołał zmusić przywódców obozu do ustępstw. Przez kilka lat nacjonalista został przeniesiony do różnych więzień, a po aneksji Polski przez Niemcy Bandera został zwolniony.

• 

  Legion ukraiński

  Około połowy wiosny 1941 roku Bandera (już blisko współpracujący z niemiecką Abwehrą) został szefem OUN. Z członków tej organizacji rewolucjonista zyskuje specjalny ukraiński legion „Nachtigall”, który weźmie aktywny udział w walce po stronie niemieckich najeźdźców faszystowskich..

• 

  Stworzenie UPA

  Pod sztandarem Bandery staje się wielu Ukraińców - ludzie odpowiedzieli na wezwanie do bicia bolszewików, wierząc, że obiecują stworzyć odrębne państwo. 30 czerwca 1941 r. „Nachtigall” pomaga Niemcom wziąć Lwów, po czym Bandera natychmiast ogłasza przywrócenie państwa ukraińskiego i publikuje dekret o utworzeniu Ukraińskiej Powstańczej Armii, UPA.

• 

  Split

  Taki zwrot nie został uwzględniony w planach Niemców. Przywódcy ruchu narodowego zostali zastrzeleni, a sam Bandera został wrzucony do obozu koncentracyjnego. Batalion Nachtigall z przodu został pośpiesznie odwołany, a jego bojownicy zostali wyznaczeni do prowadzenia operacji policyjnych na okupowanej ziemi. Bandera spędził półtora roku w więzieniu, a następnie został przeniesiony do Sachsenhausen. Tutaj jego treść została wyróżniona uprzywilejowaną pozycją..

• 

  Obietnice wroga

  W 1943 r. Hitlerowska siedziba i OUN w końcu zdołały się zgodzić. Zgodnie z nowym porozumieniem banderowskie potomstwo UPA było zobowiązane do ochrony mostów i dróg przed atakiem Armii Czerwonej, otrzymując broń i zapasy od Niemców. Po zwycięstwie nad ZSRR OUN obiecała utworzenie państwa ukraińskiego - ale tylko pod niemieckim protektoratem. Za taką cenę bojownicy ukraińskiego ruchu narodowego niewątpliwie uczestniczyli w wielu operacjach karnych na podbitych terytoriach.

• 

  Zdalny sabotażysta

  Bandera została wydana dopiero we wrześniu 1944 roku. W następnym roku pomógł Abwerowi przygotować grupy sabotażowe, a po wojnie kontynuował swoją działalność, kierując atakami terrorystycznymi z terytorium Niemiec Zachodnich. Do 1955 r. Bandera pozostał szefem OUN i UPA na terytorium ZSRR. Naturalnie ukraińscy nacjonaliści byli szczęśliwi, że używali wszystkiego i wszystkiego - dla zachodnich służb wywiadowczych istnienie UPA było podobne do cudu Bożego Narodzenia.

• 

  Śmierć nazistów

  15 października 1959 Bandera wrócił do domu z pracy, żeby zjeść obiad w domu. W drzwiach, w głębi wejścia, nacjonalista już czekał na mieszkańca KGB, Bogdana Stashinsky'ego. Zastrzelił ukraińskiego przywódcę jako wściekłego psa, ale nie poszedł daleko i wpadł w ręce niemieckiej policji. W 1962 r. Stashinsky został osądzony i skazany na 8 lat więzienia. 6 lat później Stashinsky został zabrany na spacer po ogrodzonym dziedzińcu, gdzie (według strażnika) po prostu rozpłynął się w powietrzu.