Piraci z Morza Południowochińskiego Zheng Shi
W trzeciej części kino-sagi Piraci z Karaibów wszyscy piraci wpadają do zatoki martwych statków, gdzie ma się odbyć spotkanie pirackich baronów. W radzie kobiet nie ma, a dwóch przedstawicieli płci pięknej - główny bohater filmu Elizabeth Swann i pewna pani Jing. W przeciwieństwie do większości bohaterów filmu, które są tylko fikcją reżysera, Madame Jing nie była fikcyjną, ale całkiem prawdziwą bandytką morską, która zastraszyła wszystkich na morzu na granicach Chin na przełomie XVIII i XIX wieku..
Zheng Shi nie miał obsesji na punkcie surfowania po morzu, nosił napięty kapelusz i był uzbrojony po zęby, ale los zadecydował, że stała się niekoronowaną królową chińskich piratów i zapisała swoje imię w historii jako najbardziej udany pirat. Przebieg wydarzeń zmienił spotkanie „Madame Jing” z chińskim piratem Zhengiem I. W tym czasie Zheng był kapłanką miłości, której złodziej morski ofiarował swoją rękę i serce. Przez kilka lat wspólnie rabowali statki i radzili sobie z wrogami, zwiększając ich flotę. W 1807 r. Podczas burzy Zheng Yi zmarł, pozostawiając żonie flotę 400 statków, którą Zheng objął dowództwo.
Zastanawiając się nad kapitanem, pierwszą rzeczą, którą Zheng ustanawia surową dyscyplinę. Od teraz nikt nie może opuścić statku bez jej zgody. Dla AWOL pirata stracił ucho. Ci, którzy nie są usatysfakcjonowani kapitanem „w spódnicy”, złodziej morski, oferują opuszczenie zespołu, ale opuszczają swój statek we flocie. Zamiast tego dała śmieci i czterech marynarzy.
Zgodnie z nowym „kodem pirackim” wszystkich, którzy wielokrotnie łamali zasady, Zheng ukarał karę śmierci. Kara śmierci została również zastosowana w przypadku ukrycia łupów. Po raz pierwszy od pomyłki można było pozbyć się przekłuwania uszu, jeśli takie były. Takie środki szybko przyniosły pozytywne rezultaty, a flota zamieniła się w niezwyciężoną armadę..
W 1808 r. Cesarz Jia-qing postanawia zakończyć erę piractwa i wysyła swoje statki do walki z flotyllą Zheng Shi. Dla szwadronu rządowego złodziej morski wynalazł pułapkę i wygrał bitwę. W odpowiedzi Pekin postanawia zemścić się i gromadzi wszystkie siły morskie imperium, by zadać miażdżący cios. Ale sprawa nigdy nie dochodzi do bitwy: podchodząc do floty, Zheng Admirał Lin-Fa, dowodząc imperialną flotą, zawraca. Piraci rzucają się w pościg i prawie udaje im się wyprzedzić flotę wroga, gdy wiatr ustaje, a dwie przeciwne armady są blisko, ale jednocześnie nieosiągalny. Następnie kapitan Zheng wysyła piratów na łodziach, aby zabrali statki na pokład.
Rok później rząd gromadzi nową flotę, której szef wyznacza były pirat Conn Mensin, który przyszedł na ich stronę. Spotkanie ze statkami niegdyś wilka morskiego kończy się porażką Zhenga, ale udaje jej się uciec z niewoli. Aby złapać Zhenga, admirał rzuca całą swoją siłę, ale złodziejowi udaje się ukryć, a kiedy jej pogoń się zatrzymuje, zbiera resztki swojej floty, współpracuje z dwoma pirackimi flotami i uderza w statki Tsun Mansina. Dowództwo admirała, które w żaden sposób nie oczekiwało ataku, zostaje zaskoczone przez piratów i zatapia większość statków ich floty..
Ponieważ Pekin nie posiadał nowej floty, rząd wdał się w oszustwo, próbując zwabić Zhenga na brzeg tytułem cesarskiego jeźdźca, ale kapitan był tylko rozbawiony tą sugestią. Następnie wysłali posłów do swoich najbliższych współpracowników z cennymi podarunkami i zaproszeniami do służby publicznej. Część floty pod dowództwem Ono-Tae nie mogła oprzeć się tak kuszącej ofercie i statkom oddzielonym od drużyny Zheng. Piraci, którzy postanowili rozpocząć nowe życie, otrzymali pewną sumę pieniędzy, prosiaka i beczkę wina. Ci, którzy nie chcieli się uczyć innego rzemiosła, zostali złapani i straceni. Następnie wielu innych piratów poszło za przykładem zespołu Ono-Tae, a pani Shi zrozumiała, że czas jej mocy minął.
W 1810 r. Zheng Shi podpisał umowę z cesarzem i przeszedł na stronę władz. Po zejściu na ląd była kochanka mórz osiedla się w Guangzhou, gdzie otwiera burdel i dom gier hazardowych, którym zarządza aż do śmierci.
