Jak wygląda apokalipsa węża?

Każdego roku w połowie wiosny budzi się ze snu największa społeczność węży na świecie. Mieszkańcy miasta Narcyza w Kanadzie masowo uciekają na ten okres - co dziwne, nie każdy lubi węże. Tysiące gadów zalało okolicę, szaleństwo szaleje do drugiego tygodnia maja. Co się dzieje Po prostu szukają pary.

Kalifornijski wąż czerwony lub wąż do pończoch ma bardzo nietypowy wygląd. Zimą, gdy temperatura spada poniżej zera, zapadają w sen zimowy aż osiem miesięcy..
Kraina Manitoby jest pełna setek tysięcy lejów prowadzących do wężowych nor. Pustka przyciąga węże, które postrzegają je jako idealne miejsca do długiej hibernacji..
Ale dla wszystkich nie ma wystarczająco dużo ciepłych miejsc. Na szczęście węże nie przejmują się prywatnością: tysiące gadów gromadzą się na obszarze nieprzekraczającym rozmiaru twojego salonu.
Wiosna budzi legowisko. Węże, sunąc nad sobą, są wybierane na powierzchnię, tworząc prawdziwy (i straszny!) Dywan.
Nadchodzi okres krycia. Mężczyźni aktywnie szukają partnera, który rozłoży się wokół.
Na ogromnym stosie węży nie jest zbyt wygodne, aby dowiedzieć się, czym jest płeć sąsiada. Kobiety są dłuższe i szersze niż mężczyźni, trochę pomagają chłopcom.
Gra staje się jeszcze bardziej interesująca, gdy odkryje się stosunek płci: jest tylko jedna kobieta na 10 000 mężczyzn.
Taka nierówność wynika z męskiej niecierpliwości. Samice wyłaniają się ze swoich nor dwa tygodnie później niż mężczyźni..
Wyobraź sobie konkurencję! Setki węży uwiedzionych przez feromony przywierają do jednej samicy. Powietrze jest pełne niesłyszalnego syczenia „Wybierz mnie!”
Na szczęście ten, który okazał się bliżej.
Zapłodniona kobieta spieszy się, by uciec od nieokiełznanej orgii. Znajdzie się w wygodnym miejscu, gdzie później, latem, natychmiast urodzi 40-50 młodych wężów.
I tylko we wrześniu węże wracają do swoich kryjówek. Mieszkańcy dzielnicy wzdychają z ulgą: do kolejnej apokalipsy węża nadal jest aż 8 miesięcy.