5 najbardziej tajnych koszy CCCP

Lochy są zawsze tajemnicze, niezależnie od tego, czy są to jaskinie, szczeliny krasowe, kratery śpiących wulkanów - czy sztuczne dziury pod granitowymi płytami, bazaltowe skały i tysiące ton betonu. Człowiek osiadł w jaskiniach od niepamiętnych czasów, aw epoce atomowej stworzył dla siebie masę lochów stworzonych przez człowieka - aby nie tylko żyć, ale i przeżyć. Podziemne bunkry można nazwać jedną z najbardziej unikalnych konstrukcji na świecie. Ale budowanie bunkra to połowa bitwy: musisz to robić potajemnie. Zadanie jest bardzo trudne, biorąc pod uwagę skalę i złożoność inżynieryjną. Po zbudowaniu sekret musi zostać zachowany. Nie wszystkie bunkry są znane - niektóre są całkowicie opuszczone i ukryte przed naturą przez innych, podczas gdy inne działają i są utrzymywane w jeszcze większej tajemnicy..

• 

  Bunkier w Samarze

  Bunkier Stalina na Wołdze uważany jest za najgłębszą strukturę II wojny światowej. Kujbyszew, jak wówczas nazywano Samarę, był kapitałem rezerwowym w przypadku zajęcia Moskwy - ewakuowano tam rząd radziecki, aparat partyjny i misje zagraniczne. Sam Stalin pozostał w Moskwie przez całą wojnę - on też miał mnóstwo bunkrów. Obiekt Samara jest zbudowany pod granitową płytą i jest mniejszą kopią stacji metra Aeroport w Moskwie. Leży na głębokości 37 metrów (głębokość berlińskiego bunkra Hitlera wynosiła 16 metrów, a biuro wojskowe Winstona Churchilla w Londynie znajdowało się w piwnicy budynku administracyjnego). Bunkier Stalina jest nie tylko niezawodnie chroniony, ale także bardzo wygodny: biuro główne i pomieszczenie wypoczynkowe generalissimo są prawie takie same jak na Kremlu.

• 

  Bunkier-42

  Na Tagance znajduje się niepozorna dwupiętrowa rezydencja. Na parterze nie ma okien - dom został zbudowany, aby ukryć sześciometrową betonową kopułę pokrywającą szyb, który ma głębokość 60 metrów. Tam, na poziomie linii pierścieniowej metra, są cztery tunele połączone skrzyżowaniami. Jest to rezerwowe stanowisko dowodzenia lotnictwa dalekiego zasięgu..

  Teraz jest muzeum zimnej wojny. Możesz dostać się do niego, schodząc po 310 stopniowych schodach z odliczaniem pięter, podziwiając korytarze pokryte stalowymi płytami z masywnymi hermetycznymi drzwiami. Pod koniec ekscytującej wycieczki gasną światła, pojawia się dym, zapala się czerwone oświetlenie awaryjne i interkom ogłasza, że ​​w stolicy dokonano uderzenia nuklearnego.

• 

  Podziemne miasto Yamantau

  Mount Yamantau, o którym krąży ostatnio wiele fantastycznych plotek, jest najwyższy na południowym Uralu; jednak sam zakres Uralu jest bardzo niski. Na Zachodzie uważa się, że przemiana góry w gigantyczne mrowisko podziemne rozpoczęła się w okresie późnej stagnacji. Rosyjskie wojsko nie komentuje tego. Kolej jest połączona z Yamantau, szczyt góry jest starannie strzeżony. Głównym celem tego obiektu jest tajna fabryka wojskowa, lub nagłe miejsce zamieszkania prezydenta i rządu oraz ewentualnie magazyn amunicji. Jednak ze względu na oddalenie od granic góra zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo..

• 

  Repozytorium Warhead

  Pod ziemią możesz nie tylko ukryć się w przypadku dużych kłopotów, ale także przechowywać wiele przydatnych rzeczy. Na przykład w szczytowym okresie zimnej wojny Związek Radziecki, z naruszeniem wszystkich traktatów międzynarodowych zakazujących rozmieszczania broni jądrowej poza jej granicami, stworzył jeden z magazynów głowic bojowych w bardzo malowniczym zakątku Czechosłowacji. Dało to ogromną przewagę w przypadku wojny w europejskim teatrze działań, ale gdyby tajemnica stała się rzeczywistością, już nienaganna reputacja ZSRR zostałaby zadana miażdżącym ciosem. Nawet czechosłowackie wojsko nie zostało wpuszczone do arsenału. Radzieccy przywódcy wojskowi mieli szczęście: obiekt został odtajniony dopiero w latach dziewięćdziesiątych.

• 

  Schronisko podwodne

  Nawet to, co może być przechowywane pod ziemią. Jeden z najbardziej ambitnych budynków zimnej wojny - schronienie łodzi podwodnych w Kominiarki. Góra Tavros, w głębi której znajduje się, składa się z bardzo mocnego wapienia podobnego do marmuru, a grubość skały pod tunelami i kanałami przekracza 100 metrów. Obiekt ma pierwszą kategorię stabilności antynuklearnej - nie boi się bezpośredniego trafienia bombą 100-kilotonową.