Dlaczego szczęście jest złe w wielu kulturach?

Zapytaj ludzi, czego naprawdę chcą. Całkiem możliwe, że większość z nich odpowie: „Po prostu bądź szczęśliwy”. Jednak rzeczy nie są tak proste, jak się wydają; szczęście wcale nie jest podstawową ludzką potrzebą. Nowe badania pokazują, że nie jest to pragnienie człowieka jako gatunku, ale produkt naszej kultury. W niektórych krajach na ogół unika się szczęścia. I są ku temu powody..

Dla kultury zachodniej szczęście jest zdecydowanie czymś dobrym. Jeśli ludzie wyglądają na szczęśliwych, wszystko jest w porządku. Psycholodzy są zaangażowani w tych, którzy są ciągle w apatii - oczywiście jest coś nie tak z takimi ludźmi..

Jednak w kulturach poza Ameryką i Europą dominuje zupełnie inna opinia. Jeśli jesteś szczęśliwy, oznacza to, że najprawdopodobniej jesteś skupiony na sobie i własnym dobrobycie. Wszyscy wiemy, jak często osobiste szczęście i dobro wspólne są ze sobą niezgodne. Mieszkańcy Azji Wschodniej często uważają przejawy radości i zadowolenia za nieodpowiednie, a Japończycy po prostu nie myślą o tym zbyt wiele..

Naukowcy z University of Victoria w Wellington zbadali, jak postrzegamy szczęście i jak ważne jest to dla większości ludzi. Wyniki były zaskakująco niespójne z ogólnie przyjętym poglądem, że szczęście jest ostatecznym celem dla nas wszystkich..

Podstawą była definicja szczęścia jako zadowolenia z obecnego stanu rzeczy i braku negatywnych emocji. Naukowcy wzięli pod uwagę nie tylko to, jak szczęśliwi są sami ludzie, ale także jak oceniają innych szczęśliwych ludzi. Wyniki pokazały, że wielu uczestników w ogóle ich nie lubiło..

Naukowcy odkryli, że istnieją różne rodzaje szczęścia. Na przykład radość z awansu w pracy różni się od uczucia, gdy wracasz do domu, a spotyka cię wierny pies, który czekał na ciebie przez cały dzień. Niektóre gatunki są niezwykle samolubne, dlatego nie są kochane w niektórych kulturach..

Większość respondentów z krajów niezachodnich, a nawet niektórych Amerykanów, uważa szczęście za zwiastun nieszczęścia. Według nich każdy, kto ma zbyt dużo radości i cieszy się życiem, mocno ponosi coś okropnego; szczęście jest przez nich postrzegane jako coś, co zawsze ma złe konsekwencje.

Chociaż ten pogląd jest typowy głównie dla kultur niezachodnich, badanie wykazało, że ludzie w Europie i Ameryce również znają ten pomysł. Większość z nich ma znajomych, którzy są jej zwolennikami. Dla nich szczęście jest czymś, co powoduje niepokój, coś nienormalnego, podejrzanego i mogącego powodować kłopoty..

Odrzucenie szczęścia jest jedną z zasad taoizmu. Zgodnie z tą religią, w końcu, dla zachowania równowagi, wszystko zmieni się w jej przeciwieństwo. W Korei zbyt radosne są ostrzegane, że w przyszłości będą musiały stać się równie smutne. Irańskie przysłowie „głośny śmiech budzi smutek” dość wyraźnie oddaje stosunek ludzi tego kraju do szczęścia. Zgodnie z chrześcijańską nauką dobrobyt jest normalny, gdy cnota jest z nim związana. W przeciwnym razie pochodzi od diabła..

W niektórych kulturach uważa się, że szczęście czyni cię złym człowiekiem. Wiele gałęzi islamu naucza, że ​​należy unikać silnych pozytywnych emocji, ponieważ prawdziwa radość pochodzi od Boga, a nie z ulotnych, przyziemnych, światowych rzeczy. Wśród pisarzy i artystów szczęście od dawna uważane jest za potencjalnie niebezpieczne dla kreatywności i talentu. A dla tych, którzy żyją w warunkach niesprawiedliwości, zamienia się w synonim moralnej deprawacji..

A co myślisz o idei szczęścia? Podziel się swoją opinią w komentarzach i nie zapomnij zrobić repost.!