Dlaczego zwyczajowo ozdabia się choinkę na nowy rok?

W czasach starożytnych ludzie deifikowali naturę i wierzyli w istnienie duchów, żyjących głównie w lasach na drzewach iglastych. Wierzono, że to nadprzyrodzone leśne stworzenia powodowały gwałtowne przymrozki, wysyłały burze śnieżne i zdezorientowanych myśliwych, a szczególnie odważne duchy zachowywały się w długie grudniowe noce. Dlatego też, aby chronić siebie i swoją własność przed sztuczkami leśnych stworzeń, ludzie próbowali na każdy sposób ich ułagodzić: dekorowali je różnymi owocami i smakołykami, wymawiali specjalne wątki i wykonywali tajemnicze obrzędy. Ponadto wiecznie zielone drzewo od czasów starożytnych symbolizowało samo życie.

Europejczycy są przekonani, że szef niemieckiej reformacji, Marcin Luter, pomógł również rozpowszechnić zwyczaj ozdabiania choinki. Pewnego razu, w Wigilię Bożego Narodzenia, w mroźną, gwiaździstą noc, wrócił do domu przez las i postanowiwszy zrobić rodzinną niespodziankę, przyniósł choinkę. Była ozdobiona świecami i kokardkami. Po tym wydarzeniu wielu zaczęło brać od niego przykład..

Pierwsze pisemne świadectwo zdobionych drzewek bożonarodzeniowych z 1605 r. Brzmi: „W Strasburgu, w czasie świąt Bożego Narodzenia, do domów przynosi się jodły, a na te drzewa wkłada się róże z kolorowego papieru, jabłek, gofrów, złotej folii, cukru i innych rzeczy”.