5 eksperymentów naukowych, które mogą zmienić świat

Jesteśmy przyzwyczajeni do zaufania z ufnością, co mądrzy ludzie mówią i robią w laboratoryjnych fartuchach, które nazywamy naukowcami. Ale co, jeśli jeden z nich zdecyduje się umieścić wiedzę i naukę przede wszystkim i wpycha swój ciekawy nos tam, gdzie go nie ma, nieumyślnie powodując łańcuch zdarzeń, które doprowadzą do katastrofy w skali globalnej, a nawet uniwersalnej? Zebraliśmy 5 najbardziej niebezpiecznych eksperymentów, które mogły dać nam Apokalipsę kilka dni temu.

5. Odtwarzanie Wielkiego Wybuchu

Wielki Wybuch nie daje naukowcom spokoju umysłu. Jak to jest - przegapili wydarzenie, które oznaczało początek całej egzystencji, po prostu dlatego, że ludzkość nie zadała sobie trudu, aby zacząć ewoluować 13 miliardów lat wcześniej!

Wniosek naukowców: musisz sprawić, by Wielki Wybuch powtórzył się. Zapewniają, że będą w stanie go wykonać, naprawdę mocno popychając kilka protonów. Raczej mogą i z powodzeniem tworzą w sztucznych warunkach milion takich zderzeń na sekundę, co stanowi 999 999 razy więcej niż zaplanował twórca naszego Wszechświata..

Co może pójść nie tak?

Wyobraź sobie apokaliptyczny nuklearny holokaust, pomnóż 120 miliardów razy, a następnie jeszcze raz liczbę bliską nieskończoności. W rezultacie otrzymujemy około 1/8 mocy Wielkiego Wybuchu. Mimo to naukowcy są przekonani, że będą w stanie utrzymać tę siłę w zamkniętej rurze. Poprawka - w naprawdę dużej probówce.

Poznaj Wielki Zderzacz Hadronów, największy akcelerator cząstek kiedykolwiek stworzony przez ludzkość, który został uruchomiony we wrześniu 2008 roku. To tutaj najlepsze umysły ludzkości ścigają cząstki elementarne wzdłuż 26-kilometrowego pierścienia, spychają je razem i widzą, co się dzieje..

Głównym problemem jest to, że nawet najlepsi z najlepszych w społeczności naukowej nie wiedzą dokładnie, co wydarzy się w wyniku tych eksperymentów. Być może głównym odkryciem LHC będzie to, że może przekształcić naszą planetę w kosmiczny pył..

Poziom ryzyka: 3

Badacze BAK i eksperci zewnętrzni jednogłośnie twierdzą, że nie ma niebezpieczeństwa, i przewidują, że wyniki eksperymentów z nim są w stanie przekształcić całą współczesną naukę, kierując nas w Złoty Wiek absolutnej wiedzy o życiu, Wszechświecie i wszystkim innym. Chyba że mamy szczęście i ludzkość przetrwa.

4. Efekt kwantowy Zenona

Przez lata naukowcy badali kosmos w poszukiwaniu dziwnej hipotetycznej rzeczy antygrawitacyjnej, którą nazywają „Ciemną Energią”. I nawet osiągnął pewien sukces w tej sprawie ... choć może wartość naszych biednych dusz.

Fizyka kwantowa a fizyka klasyczna wygląda tak samo, jak hit Davida Lyncha w porównaniu do popularnego hitu. Jest pełen cząstek, które istnieją, nie istnieją lub istnieją w dwóch miejscach jednocześnie i ogólnie zachowują się bezwstydnie. Jeśli znacznie uprościć, to na poziomie mniejszym niż rozmiar atomów, na poziomie kwantowym, cały nasz wszechświat zamienia się w rodzaj cyrku.

Ale najdziwniejszą rzeczą w tym wszystkim jest efekt kwantowy Zeno, teoria, która mówi, że tylko obserwując cząstki, już je zmieniamy (dokładniej, zmieniając poziom, na którym się rozpadają). Jak dokładnie? Nikt nie wie.

Co może pójść nie tak?

Jeden z wybitnych naukowców, profesor Lawrence Krauss, wysunął teorię, że zmiany spowodowane zwykłą obserwacją ciemnej energii mogą spowodować jej upadek, co w rezultacie zajmie cały Wszechświat. Pozostali naukowcy, najwyraźniej chcący przetestować to założenie, zaczęli obserwować ciemną energię z podwójną trwałością.

Ile pozostało?

Profesor Krauss uważa, że ​​wynik jest tuż za rogiem, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że pod koniec lat 90., kiedy naukowcy mieli szczęście wykryć ciemną energię, właśnie oglądali serię wybuchów supernowych. Jest więc całkiem możliwe, że tylko obserwując Wszechświat, zmusimy go do pęknięcia, jak bańka mydlana. Lub nie pękaj. Jeśli chodzi o fizykę kwantową, jak zwykle nikt nie może powiedzieć niczego na pewno.

Poziom ryzyka: 3

To oczywiście nie może być, chociaż jeden z najbardziej znanych fizyków na świecie, który opublikował ogromną listę artykułów i książek na ten temat, mówi o tym. Nawiasem mówiąc, jeden z nich nosi nazwę „Fizyka w Star Trek”. Dlatego czujemy się bardziej komfortowo myśląc, że po prostu zlizał ten pomysł z jednego ze scenariuszy „Następnej generacji”..

№3. Dziwna sprawa

Jak już zrozumiałeś, w świecie naukowym istnieje wiele różnych rzeczy niewytłumaczalnych. Dzieje się tak, ponieważ większość fundamentalnych teorii o naszej rzeczywistości jest zbudowana bardziej na obliczeniach matematycznych niż na obserwacjach. Tak wiele rzeczy istnieje tylko w teorii, ale nigdy ich nie widzimy. Jeden z naukowców zasugerował nawet, że gdybyśmy nadal widzieli na własne oczy, najprawdopodobniej spędzilibyśmy resztę życia krzycząc bez przerwy. Cóż, to nie był naukowiec, ale Howard Phillips Lovecraft, ale nadal.

W każdym razie dziwna materia jest tylko jedną z tych rzeczy. Jest to hipotetyczna substancja składająca się z kwarków - cząstek, które są budulcem rzeczywistości. Pamiętasz mitycznego króla Midasa, który potrafił zamienić wszystko, czego dotknął, w złoto? Dziwna materia robi to samo.

Co może pójść nie tak?

Istnieją dwie hipotezy dotyczące dziwnej materii. Pierwszy wierzy, że ta rzecz zniknie w ułamku sekundy po jej pojawieniu się. Drugi twierdzi, że ustabilizuje się i zacznie przekształcać każdy atom, z którym wchodzi w kontakt, w tę samą dziwną materię..

Istnieją sugestie, że gdzieś w przestrzeniach Wszechświata są całe gwiazdy składające się z dziwnej materii tylko dlatego, że mikroskopijna dawka tej substancji zetknęła się z materią gwiazdy i wszystko było popielate.

Teraz wyobraź sobie, przynajmniej teoretycznie, co zrobi dziwna materia, jeśli pojawi się na Ziemi. I - teoretycznie! - będzie wystarczająco stabilny, aby reagować normalną materią. Wtedy teoretycznie ... wszyscy umrzemy bardzo nieprzyjemną śmiercią..

Ile pozostało?

Na szczęście dla nas dziwna materia może powstać tylko w wyniku zderzeń wysokoenergetycznych cząstek elementarnych, więc w ogóle nie ma niebezpieczeństwa. Ale poczekaj, mamy ...

Duży Zderzacz Hadronów! W końcu, kiedy naukowcy budowali BAC, mieli nadzieję odkryć wiele różnych rzeczy, popychając atomy w ogromnym podziemnym tunelu i dziwną kwestię właśnie z tej listy.

Poziom ryzyka: 5

Zapytani o problem dziwnej materii, naukowcy zwykle odpowiadają, że „gdyby coś mogło się wydarzyć, już by się stało”. Ale tylko dlatego, że są pewni, że jeśli coś naprawdę się wydarzy, nie będzie nikogo, kto mógłby ich o to zapytać..

№2. Podróż w czasie

Istnieją setki opowieści o podróżach w czasie, a prawie każde miejsce ma katastrofalne konsekwencje nieostrożnego obchodzenia się z prawem przyczyny i skutku. Chociaż większość fizyków uważa, że ​​podróż w czasie jest w zasadzie niemożliwa i że samo istnienie wszechświata to potwierdza. I pomyśl sam - nawet jeśli podróże w czasie są wymyślane w przyszłości, dlaczego żaden z tych wynalazców nie pojawia się w naszych czasach? Och, zauważylibyśmy ogromną latającą lokomotywę, prawda?

Oczywiście, istnieje wiele sposobów, w jakie Wszechświat może ukarać nas za zaniedbanie najbardziej podstawowego prawa przyczyny i skutku. Najbardziej skromne rozważania na ten temat: świat przynajmniej wybuchnie lub zapadnie się w osobliwość. Maksymalnie całkowicie zniknie bez śladu..

Proponujemy jednak rozważenie scenariusza chronologicznego upadku, który jest bardziej ludzki dla naszej Istoty. W odległej przyszłości, kiedy gwiazdy wypalą się, a planety opuszczą swoje wieczne orbity, potomkowie ludzkości będą na skraju wyginięcia, a jeśli będą mieli dostęp do wehikułu czasu, najprawdopodobniej powiedzą: „Co do diabła?!” I wróć czas na powrót do wygodniejszego punktu historii.

Przepływ uchodźców z przyszłości do teraźniejszości tylko się zwiększy, ponieważ w miarę upływu czasu ponownie zbliża się do Konca Wszystkich, ludzie będą raz po raz iść do naszej teraźniejszości, i tak dalej, do nieskończoności. Wydawałoby się, gdzie jest Wielki Zderzacz Hadronów? ...

Ile pozostało?

Czy on znowu Tak, znowu. Dzięki kilkunastu sposobom na zakończenie Wszechświata z pomocą LHC dodajemy także podróż w czasie. Chociaż jak dotąd żaden z naukowców nie opracowuje poważnie sposobu poruszania się w czasie, ale potem penicylina została odkryta przypadkowo.

Jednym z założeń jest to, że zderzenia cząstek o dużej energii w LHC mogą odkryć tunele czasoprzestrzenne w strukturze Wszechświata, które przyszłe pokolenia nauczą się manipulować, aby podróżować w czasie.

Poziom ryzyka: 7

Prawdopodobnie pomyślałeś: „Gdybyśmy mieli wehikuł czasu i wiedzielibyśmy, że wehikuł czasu może zniszczyć Wszechświat, wszystko, czego potrzebujesz, to cofnąć się w czasie i zniszczyć to urządzenie! Ale w tym przypadku, jeśli zniszczysz wehikuł czasu w przeszłości, to skąd weźmiesz wehikuł czasu, ponieważ w takim przypadku ... Nie, zostań. Lepiej nie kontynuować.

№ 1. Nanotechnologia

Nowoczesne technologie koncentrują się wokół tworzenia coraz bardziej złożonych urządzeń o mniejszych i mniejszych rozmiarach. Tak więc nanotechnologia, która umożliwia tworzenie robotów tak dużych jak cząsteczka, jest właśnie tym, czego potrzebujesz.

Jaki jest z tego pożytek? Wyobraź sobie, jak miliony mikroskopijnych maszyn w naczyniach krwionośnych pacjenta są wysyłane w celu zaatakowania złośliwego guza lub polowania na wirusy AIDS za pomocą małych laserów. Albo maleńkie droidy, które oczyszczają nasze rzeki z zanieczyszczeń. Lub to samo niewidoczne dla oka robotów budowlanych zdolnych, w mgnieniu oka, cząsteczka po cząsteczce, do wzniesienia budynku.

Ale oprócz fantastycznych perspektyw są problemy. Na przykład, jak zamierzasz zbudować tak wiele mikroskopijnych maszyn? Odpowiedź jest prosta - musisz nauczyć ich reprodukowania własnego rodzaju z materiałów środowiska.

Co może pójść nie tak?

Problem z nanobotami polega na tym, że mogą stać się tymi samymi terminatorami, ale na poziomie komórkowym z dnia na dzień całkowicie niszczą życie organiczne. Kim Erik Drexler, jeden z ojców założycieli całej koncepcji nanotechnologii, zasugerował kilka chłodzących opcji na Dzień Świtu. Na przykład, zgodnie ze scenariuszem znanym jako „problem szarego śluzu”, samoreplikujące się roboty będą absorbować całą dostępną dla nich substancję na naszej planecie, a jednocześnie samą Ziemię. W rezultacie pozostanie szara masa nanobotów dryfujących w przestrzeni kosmicznej..

Ile pozostało?

Naukowcy z radością informują, że będziemy mieli do dyspozycji morderczy rój niewidzialnych robotów w ciągu najbliższych 20 lat. Obecnie pracują nad stworzeniem „producenta” - rodzaju „królowej nanobotów”, która może produkować i kontrolować biliony takich maleńkich maszyn..