Shiro Ishii

Ishii był mikrobiologiem-porucznikiem generalnym jednostki 731 Cesarskiej Armii Japońskiej podczas wojny chińsko-japońskiej. Urodził się w byłej wiosce Shibayama w prefekturze Chiba i studiował medycynę na Uniwersytecie Cesarskim w Kioto. W 1932 roku rozpoczął wstępne eksperymenty w dziedzinie wojny biologicznej jako tajny projekt japońskiej armii. W 1936 r. Utworzono oddział 731. Ishii zbudował ogromny blok ponad 150 budynków o powierzchni 6 kilometrów kwadratowych, w pobliżu miasta Harbin w Chinach.

Niektóre z licznych okrucieństw popełnionych przez Ishii i innych ludzi pod jego kierownictwem: wiwisekcja żywych ludzi (w tym kobiet w ciąży), odcięcie kończyn i więźniów do innych części ciała, niektórzy więźniowie byli zamrożoną częścią ciała, a następnie rozmrożeni, aby studiować nieuleczalną gangrenę. Ludzie również testowali granaty i miotacze granatów. Więźniom wstrzykiwano wirusy chorobowe przebrane za szczepionki, aby zbadać ich działanie. Aby badać choroby przenoszone drogą płciową, mężczyźni i kobiety byli zarażeni kiłą i rzeżączką poprzez gwałt. Otrzymawszy immunitet od amerykańskich władz okupacyjnych pod koniec wojny, Ishii nigdy nie poszedł do więzienia za swoje zbrodnie. Zmarł w wieku 67 lat z powodu raka gardła.