Księżniczka Eupraxia Vsevolodovna - Cesarzowa Adelgeida

Ta dziewczyna miała nieszczęśliwy los i słusznie można ją uznać za jedną z najbardziej tragicznych postaci w historii starożytnej Rosji. Zaskakujące jest, że jest niewiele esejów na jej temat w podręcznikach i encyklopediach, ale opowiem wam o jej życiu..

Eupraxia była córką Kijowa księcia Wsiewołoda i siostrą Władimira Monomacha. Zgodnie z ówczesnymi tradycjami wyszła za mąż bardzo wcześnie. Jej wybranym był Saksoński hrabia Heinrich Long. Jednak ich małżeństwo nie trwało długo: kiedy Eupraxia skończyła 16 lat, zmarł. Młoda dziewczyna nie miała wyboru i musiała wrócić do celi klasztoru Quedlinburg, gdzie rozpoczęła naukę łaciny i dogmaty wiary katolickiej.

Wkrótce stała się obiektem uwielbienia rzymskiego cesarza Henryka IV, który również niedawno stracił współmałżonka. Latem 1089 r. Świętowali swój ślub, dzięki któremu księżniczka Eupraxia była cesarzową Adelgeydą.

Ich romans niestety był krótkotrwały. Między mężem a żoną coraz więcej kłótni, kończących się skandalami. W historii kronik ich relacji powie ci straszne rzeczy. Heinrich tak bardzo nienawidził nieszczęsnej Adelheidy, że uwięził ją na zakończenie. Ale właśnie zaczęły się jej nieszczęścia ... Z wolą królowej przyszli jego podwładni, obrażając ją i gwałcąc. Raz nawet kazał swojemu synowi to zrobić, ale odmówił. Szczęśliwa cudowna dziewczyna zdołała uciec od strasznej niewoli. Znalazła okładkę u księżnej Toskanii, Matyldy. Zabrała ją do apostoła i świętego papieża Urbana II, jej honorowego męża..

Urban był łaskawy i życzliwy, wyznanie królowej szokowało go. Kobieta we łzach powiedziała mu o całym cierpieniu. Musiał zorganizować pilne spotkanie kościelne, aby zdecydować o ukaraniu oprawcy Heinricha..

Wcześniej był już ekskomunikowany, więc synod nie wątpił długo w wybór kary. Za swoją bezbożność i poważną krzywdę wyrządzoną małżonkowi został ponownie potępiony przez Kościół. Eupraxia poszła do klasztoru, stając się przeoryszą.

Jak decyzja katedry wpłynęła na Henry'ego? Chociaż zachował władzę przez dekadę, zaufanie do niego stopniowo zanikało. Uciekł z kraju i umarł nieprzytomny. A królowa Eupraxia postanowiła wrócić do swojej ojczyzny, Rosji. Tutaj poszła do sióstr zakonnych i po jej śmierci została pochowana w klasztorze Kijów-Peczora w 1109 roku.

Podoba Ci się ten artykuł? Lubię i repost!