7 rzeczy, które zaszokowały Napoleona w Rosji

15 sierpnia 1769 roku Napoleon Bonaparte urodził się na wyspie Korsyce. W 1812 r. Cesarz francuski, szczęśliwy dowódca, przegrał kampanię przeciwko Rosji. W dniu urodzin Napoleona przypomnimy sobie 7 rzeczy, które zszokowały go w Rosji.

1. Taktyka armii rosyjskiej

Taktyka armii rosyjskiej Napoleona została obalona zarówno dosłownie, jak iw przenośni. Armia rosyjska, pod dowództwem generała Barclaya de Tolly, uciekła się do taktyki stałego odwrotu. Żołnierze wyjechali z Witebska, Smoleńska, Moskwa. Przed roszadą Tolly i Kutuzowa Francuzi wygrali tylko dwie bitwy.

Napoleon był niejednoznaczny co do odwrotu wojsk rosyjskich. Na początku kampanii zachowanie wroga było w rękach francuskiego cesarza, marzył o dotarciu do Smoleńska z niewielkimi stratami. Smoleńsk, Francuzi nie schwytali i otrzymali w zupełnie nieosiągalnej formie. Zatrzymanie się w mieście było bezcelowe, przerażało to ruszać dalej. Armia, licząc na błyskawiczny atak, przeniosła się coraz dalej i dalej w głąb kraju.

Żołnierze weszli do pustych miast, skończyli ostatnie akcje i spanikowali. Bonaparte, siedząc na św. Helenie, wspominał: „Moje pułki, zdumione faktem, że po tylu trudnych i morderczych przemianach owoce ich wysiłków stale się od nich oddalały, zaczęły z przerażeniem patrzeć na odległość dzielącą ich od Francji”..

2. Grube ściany

Opowieść o nieprzeniknionych ścianach Smoleńska zajmuje całą stronę od Napoleona. Z opisu pięknego widoku miasta Napoleon zwraca się do bezsensownych prób uchwycenia go: „Wykorzystałem całą rezerwę artyleryjską, by przebić się przez szczelinę kurtynową, ale na próżno - nasze rdzenie utknęły w niewiarygodnie grubych ścianach, nie wywołując żadnych działań. skierować cały nasz ogień na dwie okrągłe wieże, ale różnica grubości ścian była nam nieznana ”.

3. Pożary

Gdyby nie publikowane wspomnienia Bonapartego, można by pomyśleć, że to Francuzi przynieśli ogień do rosyjskiej ziemi. Ruchowi wojsk Napoleona towarzyszyły pożary - miasta i drogi płonęły. W Smoleńsku, Gzhatsku, Małym Jarosławiu Francuzi gasili pożary. Rosjanie spalili wszystko - domy, sklepy, ulice, uprawy. W środku Moskwy zastanawiał się Napoleon - dlaczego się pali? A potem ze smutkiem, ale pięknie napisał: „Moskwa zamieniła się w ogniste morze. Widok z balkonu Kremla byłby godny Nerona, podpalając Rzym i jak dla mnie, nigdy nie wyglądałem jak ten potwór, a patrząc na ten straszny obraz moje serce krwawienie.

4. Miasta

Sztuka rosyjskich architektów zachwycała Napoleona, w swoich wspomnieniach opisywał wieże smoleńskie, odwracając uwagę od łamania murów. Moskwa całkowicie pokonała francuskiego cesarza: „Moskwa, zbudowana jak Rzym, na siedmiu wzgórzach, ma bardzo malowniczy widok. Trzeba zobaczyć obraz przedstawiony przez to miasto, pół-europejskie, pół-wschodnie, z ponad dwiema kościołami i tysiącami wielobarwnych głów wznoszących się ponad nimi zrozumieć uczucie, którego doświadczyliśmy, kiedy zobaczyliśmy Moskwę przed nami z wysokości Pokłonnej Góry ”.

5. Drogi

Napoleon przeszedł wiele rosyjskich dróg i żadna z nich go nie zadowoliła. Powodem nie jest pogoda, cesarz miał na ten temat odrębną opinię. W swoich wspomnieniach Bonaparte nazwał rosyjskie drogi niezwykle nieprzejezdnymi: „Brak informacji o stanie dróg, niekompletne i niewiarygodne mapy regionu były powodem, dla którego nie odważyłem się umieścić korpusu w różnych kierunkach, ponieważ nic nie dowodzi istnienia dostępnych dróg”.

6. Pogoda

Napoleon najechał Rosję na początku lata i wychodził z niej bliżej wiosny. Francuski cesarz zdążył dodać swoją opinię na temat pogody w Rosji, na przykład jesień stała się „najpiękniejszą, niezwykłą w tych surowych krainach”. Napoleon musiał zmierzyć się z ostrym mrozem w najbardziej nierentownej chwili, w drodze do domu: „Od 7 listopada zimno wzrastało i z przerażającą prędkością rozwinął stopień niepokoju armii, który zaczął się już pod Vyazmą”.

7. Partyzanci

Miło jest wiedzieć, że Napoleon był najbardziej wstrząśnięty i zachwycony zachowaniem narodu rosyjskiego. Napoleon powiedział o wojnie ludowej: „Najgroźniejsza armia nie może z powodzeniem prowadzić wojny przeciwko całemu ludowi, który zdecydował się wygrać lub zginąć. Już nie zajmowaliśmy się mieszkańcami Litwy, obojętnymi widzami wielkich wydarzeń wokół nich. Cała populacja złożona z naturalnych Rosjan, gdy się zbliżyliśmy, opuściliśmy nasze mieszkania, po drodze spotkaliśmy tylko opuszczone lub spalone wioski, mieszkańcy, którzy uciekli, utworzyli gangi, które działały przeciwko naszym furażerom, nigdy nie przejmowali się żołnierzami, ale przejęli wszystko rabusie i maruderowie ”.