4 główne cechy charakteru Lwa Tołstoja

1. Ustal cel, trzymaj się go

Kwiecień 1847, Kazań. Dom na ulicy Chernoozerskoy, na dziedzińcu pies szczeka na melodię piosenki „Only” piosenkarki Nyusha. Wiosenne słońce wspina się przez okno mieszkania. Przy stole siedzi facet z krótką fryzurą i dużymi uszami, nazywa się Leo. Przed nim jest notatnik. Zobacz, co tam jest napisane: „Im gorsza sytuacja, tym bardziej zwiększasz aktywność”. I znowu: „Pokonaj melancholię pracą, a nie rozrywką”. 19-letni Leo spędził cały marzec, wychodząc z rzeżączki, a potem wymyślił i spisał zasady, które miał zamiar podążać w życiu. Tak więc Tołstoj zaczął prowadzić dziennik. Czy uważasz, że po kilku tygodniach zapomniał o tym pomyśle i zainteresował się hodowlą chomików Jungar? Tołstoj zapisywał myśli o swoim życiu i czynach aż do śmierci w wieku 82 lat! Można prześledzić jego poczucie celu i pragnienie samodoskonalenia, na przykład według „Wybranych pamiętników”, które w latach 1978–1985 zostały opublikowane przez Fiction Publishing House (tom 21)..

2. Był odważny

Jesień 1851, Czeczenia, miejsce w pobliżu Kizlyaru. Rzeka Terek szaleje i przechodzi przez zakręt, gdzieś w lesie alpiniści czyścą lufy karabinów. Na naszym brzegu, jak strzał, śpi kozak, a junker czwartej baterii 20. Brygady Artylerii, Lew Tołstoj, obserwuje słońce zachodzące nad górami. Pisarz (z definicji spokojny człowiek) na polu bitwy odznaczał się godną pozazdroszczenia odwagą. W 1851 r. Leo poszedł na wojnę kaukaską, a następnie został członkiem Krymu. Od 1854 do 1855 roku bronił Sewastopola, dowodził baterią, która znajdowała się na czwartym bastionie - w jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc. Powłoki wroga padały tam tak często, że wydawało się czymś naturalnym, jak śnieg w zimie, być fenomenem. Kiedy Lew odszedł na emeryturę w 1856 r., Miał na piersi Zakon św. Anny i medal „Za obrona Sewastopola”..

3. Wiecznie walczyłem ze sobą

Jasna Polana, region Tuły, lato 1860 roku. Lew wyrosł już z brody, duże uszy kryją włosy. Idzie ścieżką. Wokół jest zielony las, aw oczach Tołstoja coś nieuchwytnego. Zastanawiając się nad losem miejscowych chłopów? Wcale nie. „Kręciłem się po ogrodzie z mglistą, zmysłową nadzieją na złapanie kogoś w buszu. Nic nie stoi na przeszkodzie, by tak wiele pracować” - napisał później Tołstoj o takich dniach. Jedna z jego głównych wad Leo uważał za pasję dla kobiet - następnie ją pokonał, a następnie przegrał w tej walce, która trwała przez wiele lat. W rezultacie jego miłość do słabszej płci przyniosła korzyści światowej literaturze i kinematografii. Jak zapewne wiecie, główną postacią powieści Anna Karenina (opublikowanej w 1878 r.) Jest kobieta. To dzieło Lwa Tołstoja, reżyserów z różnych krajów świata, zostało sfilmowane już 30 razy - pierwsza wersja filmu została wydana w 1910 r., A ostatnia - w 2012 r. (W reżyserii Joe Wrighta, z udziałem Keiry Knightley).

4. Nie bój się eksperymentować

W 1859 r. Lew Tołstoj otworzył dziwną szkołę dla chłopskich dzieci na jego majątku. Tołstoj, wyobraź sobie, był przekonany, że nauka powinna być wyłącznie dla przyjemności. „Edukacja nie może być siłą i powinna przynosić uczniom przyjemność” - tak napisał. W szkole Yasnaya Polyana oprócz samego Leo uczył czterech kolejnych ludzi. Byli zobowiązani do nie szlifowania wiedzy na dzieci, ale do zainteresowania ich lekcjami. Dzieci w wieku szkolnym miały swobodę wyboru zajęć, w których uczniowie mogli uczestniczyć w dowolnym momencie i opuszczać szkołę, kiedy tylko chcieli.

Kto jest tam z brodą

Lew Tołstoj urodził się 9 września 1828 r. W posiadłości przodków Jasnej Polany w regionie Tula. Zmarł na zapalenie płuc 20 listopada 1910 r. W domu szefa stacji kolejowej Astapovo (obecnie - „Lew Tołstoj”, region Lipieck).