Brakujące wpisy Apollo 11

Można argumentować, że najważniejsze wideo w historii ludzkości zostało utracone. 21 lipca 1969 roku na całym świecie ukazała się transmisja na żywo, jak Neil Armstrong i Buzz Aldrin przechodzili na powierzchni księżyca. Sześćset milionów ludzi, w tym czasie - jedna piąta ludności świata, obserwowało to wydarzenie. Film był bardzo niejasny ze względu na ograniczenia techniczne czasu. W 1969 r. Tylko sygnał wideo, który musiał być przesłany z powrotem na Ziemię, mógł być transmitowany tylko z pewną częstotliwością, więc wideo z Apollo 11 i wyjście na powierzchnię Księżyca było transmitowane w formacie SSTV, z częstotliwością 10 klatek na sekundę i rozdzielczością 320 linii.

Początkowo format SSTV był niekompatybilny z systemami telewizyjnymi NTSC, PAL i SECAM, więc nagrania były konwertowane na inny format. Podczas konwersji transmisja na żywo została wysłana na ekran wysokiej jakości, podczas gdy obraz z ekranu został po prostu nagrany przez zwykłą kamerę telewizyjną i przesłany na cały świat. Ograniczenia optyczne ekranu i aparatu znacznie zmniejszyły kontrast, jasność i rozdzielczość oryginalnego wideo SSTV. Stworzył również dużo hałasu, gdy był pokazany..

Z pewnością zdecydujesz, że NASA, zdając sobie sprawę ze znaczenia oryginalnych zapisów SSTV, zapisała je w odpowiedniej temperaturze i innych warunkach, ale tak nie jest. W 2006 r. Okazało się, że NASA straciło 700 pudełek magnetycznych taśm wideo, w tym oryginalny zapis wyjścia mężczyzny na powierzchnię Księżyca. To był ogromny błąd, ponieważ nowoczesne technologie pozwalają przetłumaczyć nagrania w formacie SSTV na wideo wyższej jakości. Ten błąd podpalił tylko zwolenników teorii spisku księżycowego, którzy wierzyli, że spacer po Księżycu został udramatyzowany..