6 katastrof, które zmieniły bieg historii
Klęski żywiołowe przeszły do historii więcej niż raz. Zmienili klimat, doprowadzili do śmierci całych cywilizacji i masowych migracji ludności, a czasem pomogli wyleczyć się z epidemii..
Śmierć „Greckiej Atlantydy”
Wybuch wulkanu Santorini na wyspie Thera można nazwać najbardziej znaczącym w historii ludzkości. Eksplozja zniszczyła większość wyspy i doprowadziła do śmierci całej cywilizacji w Minoan, niedaleko Krety. Siarka wulkaniczna leżała na polach i doprowadziła do końca rolnictwa. Jest to jedna z najpotężniejszych w historii erupcji wulkanicznych, która doprowadziła do powstania interesujących wersji naukowych. Niektórzy naukowcy uważają więc, że wyspa Fera i legendarna Atlantyda Platońska są jednym i tym samym. Istnieje również wersja faktu, że słup ognia, który Mojżesz widział, to erupcja Santorinu, a rozstające się morze jest konsekwencją zanurzenia wyspy Thera w wodzie. Ostatni raz wulkan wykazywał oznaki aktywności już w 1886 r., Kawałki lawy przelatywały na wysokość do pół kilometra. W wyniku erupcji powstało kilka wysp..
Ostatni dzień Pompei
W rzymskim mieście Pompeje nikt nie podejrzewał, że Wezuwiusz, górujący nad miastem, był wulkanem sypialnym. Wszyscy wzięli go za zwykłą górę, aczkolwiek o dziwnym kształcie - jak gdyby ktoś nacisnął górę do wewnątrz i utworzył wgłębienie. Jednak od dawna porastają go drzewa i nikt nawet nie pomyślał, że to krater wulkaniczny..
Pierwszy zasugerował Arystoteles, który po wizycie w Pompejach na długo przed erupcją ostrzegł mieszkańców, że Wezuwiusz jest wulkanem. Nie miało to jednak żadnego skutku. Nie podjęto żadnych działań po silnym trzęsieniu ziemi w dniu 5 lutego 62 e., prawie 10 lat przed przebudzeniem Wezuwiusza. Oczywiście były to pierwsze oznaki zbliżającego się kataklizmu..
Legendarna erupcja, która zakopała kilka miast przy życiu, rozpoczęła się po południu 24 sierpnia 79 i trwała około jednego dnia. Jak napisał Pliniusz Młodszy: „szybko zbliżała się wielka czarna chmura ... od czasu do czasu długie, fantastyczne płomienie, jak błyskawice, od czasu do czasu uciekały”.
Erupcja Wezuwiusza w jego mocy przewyższa wybuch bomby atomowej w Hiroszimie. Liczba ofiar śmiertelnych jest trudna do ustalenia. Wielu opuściło miasto przed śmiercionośnym deszczem piroklastycznym, to znaczy popiołem pokrywającym Pompeje, ale najwyraźniej większość ludzi zginęła próbując uciec na statkach.
Krakatau
Eksplozja wulkanu i wybuch wulkanu Krakatau w dniu 27 sierpnia 1883 r. Wciąż zadziwia umysł jego fenomenalną mocą i destrukcyjnością. Tsunami wywołane eksplozją o wysokości do 30 m spowodowało śmierć około 36 000 ludzi na sąsiednich wyspach, 295 miast i wiosek zostało zmywanych do morza. Siła wybuchu wulkanu (6 punktów na skali erupcji), według geologów, była 10.000 razy większa niż siła eksplozji, która zniszczyła Hiroszimę, i była równoważna eksplozji 200 megaton trotylu. Ryk z eksplozji był słyszalny na 8% terytorium Ziemi, wysokość przepływu piroklastycznego, który popędził na północ od wulkanu i pochłonęła 2000 ofiar, wynosiła 900 metrów. Po 10 dniach popiół wulkaniczny wdmuchiwany przez wiatr spadł ponad 5330 km od miejsca erupcji (przybliżona odległość między Moskwą a jeziorem Bajkał). Atmosfera całej Ziemi była oburzona eksplozją przez kilka dni. Fala powietrza okrążyła Ziemię, według różnych źródeł, od 7 do 11 razy
Wielki Londyn Ogień
Nie wszystkie znaczące katastrofy są naturalne. Czynnik ludzki może zaszkodzić nie mniej niż wybuch wulkanu. Stało się to w Londynie we wrześniu 1666 roku. Pożar, który rozpoczął się 2 września na obszarze miasta w wyniku zaniedbania piekarza Thomasa Farrinera, w ciągu kilku dni zniszczył jedną trzecią miasta i cudem nie dotarł do arystokratycznego Westminsteru i pałacu królewskiego. Drugiego dnia pożar dotarł do finansowego centrum Londynu. Część rezerw złota, która była przechowywana w bankach, po prostu stopiła się lub została splądrowana przez poszukiwaczy przygód, co stanowiło ogromny cios dla gospodarki Anglii. Liczba ofiar pożaru w Londynie jest trudna do oszacowania - biedni, którzy gęsto osiedlili się w szałasach z krytym strzechą dachem, nikt nie pomyślał, że większość pozostałości została zniszczona przez ogień wraz z domami. Wiadomo, że z 80 tysięcy mieszkańców Londynu około 70 tysięcy zostaje bezdomnych. To prawda, że konsekwencje pożaru były nie tylko negatywne. Płomienie zniszczyły gryzonie i zatrzymały Wielką Zarazę szerzącą się w mieście w latach 1665-1666.
Trzęsienie ziemi w Shaanxi
Największe trzęsienie ziemi w wieku ludzkim miało miejsce 23 stycznia 1556 r. W prowincji Shaanxi w środkowych Chinach. Prawdopodobnie osiągnęło 11 punktów. Terytoria w odległości 500 km od epicentrum w dolinie rzeki Weihe zostały zniszczone. W niektórych rejonach prowincji, zwłaszcza w tych, gdzie ludzie mieszkali w lessowych jaskiniach, które zawaliły się podczas początkowych wstrząsów, w ogóle nie było ludności. W innych śmiertelność wynosiła 60%. Ogółem z powodu katastrofy zginęło 830 tysięcy osób.
Powodzie w środkowych Chinach
Największą klęską żywiołową w historii ludzkości jest powódź w południowo-środkowych Chinach w 1931 r., Podczas której zginęło 3,7 mln ludzi, a ponad 50 mln zostało dotkniętych..
Po długiej suszy w latach 1928-1930 zima była wyjątkowo śnieżna. Wiosną 1931 r. Spadła rekordowa suma opadów, a latem odnotowano rekordową liczbę cyklonów - siedem w lipcu, chociaż dwa cyklony rocznie są normą. Do lipca największe rzeki Chin, Jangcy, Huaihe, Żółta Rzeka, przepełniły brzegi, a nocą 25 sierpnia rzeki dotarły do Wielkiego Kanału i zmyły zapory, tonąc około 200 tysięcy ludzi, którzy zasnęli w tym momencie.
Duża liczba niepogrzebanych ciał podczas ciepłej pogody doprowadziła do rozprzestrzeniania się epidemii - tyfusu i cholery. Brak żywności dla dzieciobójstwa i kanibalizmu.
