Komunikacja ludów koczowniczych Hunów i Hunów

Pochodzenie Hunów jest w rzeczywistości tajemnicą. Najczęściej identyfikowano ich z wojowniczymi ludźmi znanymi jako Hunowie (Xiong-nu), konfederacją plemion stepowych, i walczyli z Chinami pod koniec okresu Walczących Państw (475-221 pne) i dynastii Han (206 pne). AD-220 AD), ale ostatecznie wrzucono je z powrotem do Azji Środkowej. Aby powstrzymać presję północnych nomadów, chińscy cesarze zbudowali i wzmocnili odcinki Wielkiego Muru. Główna część Wielkiego Muru została zbudowana na granicy z Hunem.

Oczywiście niszczycielska technika wojenna Hun, która przeraziła Chińczyków, była dokładnie tą samą, którą Hunowie stosowali z takim samym skutkiem około pięć wieków później przeciwko równie cywilizowanym Rzymianom - wspaniałe umiejętności jeździeckie w połączeniu z użyciem łuku złożonego wystarczająco krótkiego, by strzelać w kierunku konia, nawet prosto w tył - słynny „strzał partyjski”. Zbyt mało wiadomo o pochodzeniu Hunów, aby zidentyfikować ich pozytywnie z Hunami, ale ci ostatni byli wyraźnie podobni do Hunów..

Jako alternatywę dla chińskich ciosów przyczyną ruchu Hunów na Zachód może być beznadziejność. Koczownicze plemiona prowadziły drapieżny tryb życia, utrzymując się na pastwiskach swoich przodków, ale przygotowywały się do inwazji na pastwiska innych i odpierania najazdów na własne ziemie, ponieważ trudne warunki pogodowe popychały koczowników i ich stada w tę iz powrotem wzdłuż stepu Azji Środkowej. Tak więc seria szczególnie niszczycielskich susz - regularne niebezpieczeństwo na półpustynnych stepach - przerwała zwykłe cykle pastwisk nomadów wokół mórz Aralii i Morza Kaspijskiego i pchnęła ich na nowe pastwiska, a tym samym do zderzenia z Alanami i Gotami.

Jednak sam klimat nie jest wystarczającym wyjaśnieniem, ponieważ dla mniejszego plemienia susza byłaby śmiertelna. Dlatego wydaje się prawdopodobne, że Hunowie byli konfederacją tureckich plemion przenoszących się na Zachód. Koczowniczy tryb życia i powszechne pogarszanie się takiego stylu życia doprowadziły do ​​pewnego stopnia jedności kulturowej wśród wszystkich stepowych mieszkańców Azji Środkowej..

Dzięki odpowiedniej kombinacji potrzeb, osobistych zainteresowań i przywództwa, te grupy etniczne nomadów mogą się łączyć, tworząc sojusze, a następnie rozpadać się, walcząc ze sobą z dużą prędkością. Ludy koczownicze miały legendę, w której matka wyrzuty jej kłótni synowie, mówiąc im, że każdy powinien wziąć strzałę i złamać go - coś, co mogą zrobić łatwo. Potem kazała im zebrać tyle strzał, ile ich synów i rozwalić ich - co żaden z nich nie mógłby zrobić.

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij, aby udostępnić znajomym.!