Sumerowie - rozwinęli cywilizację przeszłości

Sumerowie wierzyli, że tajemnicze stworzenia, które stworzyły ludzi, zstąpiły na Ziemię z nieba. Przez wiele dziesięcioleci naukowcy zajmowali się problemem pochodzenia Sumerów i ich pojawieniem się w południowej Mezopotamii. A do tej pory ta tajemnica nie zbliżyła się do jej rozwiązania iw związku z nowymi badaniami stała się jeszcze bardziej myląca.

Ludzie tajemniczej góry
Prawie wszyscy naukowcy zaangażowani w ten temat zgadzają się, że Sumerowie są nowicjuszami. Teksty sumeryjskie mówią, że przodkowie tego ludu zeszli między rzekami Tygrys i Eufrat z jakiejś wysokiej góry (lub gór), ale przybyli do nowej ojczyzny przez wodę.
Ta dziwność nie może być jeszcze rozwiązana przez naukowców. Jedna z najstarszych sumeryjskich legend opowiada o stworzeniu pierwszego człowieka z gliny za radą mądrego boga Enki. Bogowie stworzyli stworzenie, które miało działać. Początkowo istota ta była bardzo prymitywna. Dopiero po nowej interwencji bogów przekazano mu dary kultury, przede wszystkim sztukę pisania.
Z legendy dowiadujemy się, że oczy tych ludzi były zwrócone na wschód, gdzie znajdowała się „święta góra bogów”. Być może tak ukryte wspomnienia pierwotnej ojczyzny Sumerów.

Ten naród pojawił się w Mezopotamii około cztery i pół tysiąca lat przed Chrystusem. Była to już wysoko rozwinięta cywilizacja, której osiągnięcia są niewytłumaczalne i niesamowite. Sumerowie podbili miejscową ludność, ale go nie wydalili. Naukowcy uznają, że nie jest łatwo ustalić, kiedy Sumerowie byli na obszarze południowej Mezopotamii. Znaleziska archeologiczne mówią o ostrym skoku kulturowym, który miał miejsce tutaj w drugiej połowie czwartego tysiąclecia. Tłumaczy się to pojawieniem się nowego, energicznego i wysokiego poziomu rozwoju populacji..

Pierwsze oznaki ich obecności stwierdzono podczas przeglądu najbardziej na południe wysuniętej części drugiej rocznicy miasta Eridu. Stąd sumeryjska kultura rozprzestrzeniała się w kierunku przeciwnym do prądów Eufratu i Tygrysu i odcisnęła swoje piętno na rozległych obszarach między dwiema rzekami przez prawie trzy tysiące lat. Ścieżka kultury sumeryjskiej prowadzi od Eridu do Uruk, Uru, Lagash, Shuruppak, Adab, Nippur, Kish; jej wpływ jest bardziej widoczny na północy, w Mari, a nawet w Ashshur.

Język sumeryjski również zaskakuje badaczy. Ani wśród starożytnych, ani wśród dzisiejszych języków żywych nie było możliwe znalezienie takiego, który miałby przynajmniej odległe stosunki z sumeryjskim. Wielu językoznawców odnosi ten język do „rodziny języków kaspijskich” wymyślonej specjalnie dla niego. Niektórzy badacze sztucznie wprowadzają język sumeryjski do języka baskijskiego, abchaskiego, tatarskiego i rosyjskiego. Jest oczywiste, że takie „znaleziska” mają niewiele wspólnego z nauką..

Sumerowie robili notatki na glinianych tabliczkach i ilustracje na cylindrycznych pieczęciach. W ciągu ostatniego półtora wieku na terenie miast sumeryjskich archeolodzy odkryli tysiące tekstów i ilustracji w astronomii i matematyce. Wśród nich są prace nad podstawową matematyką, obliczanie obszarów złożonych figur, wydobywanie korzeni, rozwiązywanie równań z dwoma i trzema niewiadomymi, złote proporcje i liczby Fibonacciego.

Sumerowie używali najbardziej skomplikowanego systemu rachunku różniczkowego. Tego rodzaju systemy zaczęły być używane dopiero wraz z pojawieniem się technologii komputerowej. W systemie państwowym ten naród miał wszystkie atrybuty nowoczesnego rozwiniętego państwa: proces ławy przysięgłych, analogia parlamentu składającego się z wybranych posłów, rad cywilnych (analogia komitetów samorządowych). Ich kultura charakteryzuje się niesamowitymi osiągnięciami muzycznymi. W medycynie Sumerowie stosowali fitoterapię, dobrze znali anatomię, farmaceutyki i chemię. Tkactwo było dobrze rozwinięte, efektywne rolnictwo.

Wszechobecni astronomowie starożytności
Teksty sumeryjskie zawierają informacje o pochodzeniu Wszechświata, o pochodzeniu, rozwoju i strukturze Układu Słonecznego, w tym o liście i charakterystyce planet. Jedna z ilustracji przedstawiających układ słoneczny w przeszłości znajduje się we wschodniej części Muzeum Pergamon w Berlinie. Pokazuje Słońce w centrum, otoczone przez dwanaście - to znaczy wszystkie znane współczesnej nauce - planety..

Jednak liczba ta różni się od współczesnego rozumienia struktury Układu Słonecznego. Dwa z nich są najbardziej znaczące. Po pierwsze, Plutoesy zostały umieszczone przez Sumerów w pobliżu Saturna i opisane jako satelita tej dużej planety, która stała się niezależna. Pluton ma wydłużoną orbitę o dużym nachyleniu do płaszczyzny ekliptyki i podczas jej ruchu znajduje się bliżej Słońca niż Neptuna w pewnym okresie, co zauważyli Sumerowie

Druga różnica polega na umieszczeniu nieznanej dużej planety między Marsem a Jowiszem. Ta tajemnicza planeta została nazwana przez Sumerów Nibiru, co oznacza „przekraczanie planety”. Planeta Nibiru ma bardzo wydłużoną i pochyloną eliptyczną orbitę i obraca się między Marsem a Jowiszem raz na 3600 lat..

Pięćdziesiąt zejść z nieba
To z tej planety, według legendy, tajemnicze stworzenia przybyły na Ziemię, tworząc ludzi w nowoczesnym znaczeniu tego słowa i nadając im podstawy największej wiedzy. Sumeryjskie słowo „an-nun-na-ki” oznacza: „tych pięćdziesięciu, którzy zstąpili z nieba na ziemię”. Sumerowie twierdzą, że Annunaki przekazali im wszelką wiedzę. Annunaki przybyły na Ziemię około 445 000 lat temu. Wybrali wybrzeże Zatoki Perskiej w delcie rzek Tygrysu i Eufratu i tam wylądowali. Następnie Annunaki regularnie lądowały na Ziemi co 3600 lat.

Przodkami Annunaki w Nibiru byli An (lub Anu), Pan Nieba i jego małżonka Antu, Mistrzyni Nieba. Z rozkazu Anu, grupa 50 Annunaks, prowadzona przez jego najstarszego syna, Eę (Enki) - wśród Sumerów, boga wody - udała się na wyprawę do Układu Słonecznego.

Jak wynika z tekstów sumeryjskich, planeta Nibiru stanęła przed problemem środowiskowym. Aby chronić coraz cieńszą atmosferę ich planety, Annunaki stworzyły rodzaj tarczy cząstek złota. Nawiasem mówiąc, ta sama zasada jest stosowana we współczesnych statkach kosmicznych i skafandrach kosmicznych do ochrony astronautów przed promieniowaniem..

Annunaki potrzebowały złota. Znaleźli go na siódmej planecie do obliczeń Sumerów - to znaczy na Ziemi i wysłali pierwszą ekspedycję. Nowo przybyli podjęli się opracowania metody wydobycia złota w południowo-wschodniej Afryce. Około 300 000 lat temu Annunaki, którzy pracowali w górnictwie złota, zbuntowali się, a następnie obcy naukowcy, za pomocą inżynierii genetycznej i klonowania, stworzyli robotników - ludzi, nasz gatunek, homo sapiens (w imieniu Shumera - „Adamu”).

W Księdze Rodzaju Adam jest początkowo oznaczony jako pewna istota, a nie jako imię właściwe. A „Adamah” jest tłumaczone jako „ziemia”, „dam” - „krew”. To byli przodkowie Sumerów i wszystkich ludzi. Cały proces tworzenia współczesnych ludzi jest szczegółowo opisany, w tym
opisy operacji genetycznych, które zaskoczyły nawet współczesnych specjalistów inżynierii genetycznej.

Odkrycie genetycznego naukowca Wesleya Browna „mniej więcej takiego samego dla wszystkich ludzi Ziemi mitochondrialnej Ewy”, to znaczy, że wszyscy ludzie pochodzą od JEDNEGO przodka, jednej matki, potwierdzało pośrednio tę legendę. Kiedy ludzie, zmieniając nie jedno lub dwa pokolenia, „stali się piękni”, Annunaki zaczęli poślubiać ziemskie kobiety, z których nawet urodziły zdolne do życia, zdrowe potomstwo. W Starym Testamencie, których teksty opierają się na starszych źródłach, głównie na tekstach Sumerów, mówią bezpośrednio o wydarzeniach głębokiej starożytności. „Kiedy ludzie zaczęli się rozmnażać na ziemi i urodziły się z nich córki, wtedy synowie Boży wzięli córki ludzkie za swoje żony, które wybrały.

W tym czasie na Ziemi byli olbrzymy, zwłaszcza że synowie Boży zaczęli przychodzić do córek ludzkich i zaczęli ich rodzić. ”Ci„ olbrzymy ”, zwani Anakim lub Nefilim w Księdze Rodzaju, są tymi niebiańskimi gośćmi Ziemi.

Badania archeologiczne potwierdzają, że w Afryce Południowej w starożytności były prowadzone
prace górnicze. Już w 1970 r. W Suazi archeolodzy odkryli rozległe kopalnie złota o głębokości do 20 metrów. Międzynarodowa grupa fizyków w 1988 r. Określiła wiek kopalni z 80 do 100 tys. Lat. Legendy plemienia Zulusów mówią: niewolnicy z krwi i kości, sztucznie stworzeni przez „pierwszych ludzi”, pracowali w tych kopalniach. Istnienie zaginionej planety Nibiru potwierdziło niedawno odkrycie przez amerykańskich astronomów fragmentów tej planety, raz na 3600 lat zbliżających się do Ziemi..

Mądrość enki
Enki był pierwszym władcą Ziemi, a jego władcą został jego brat Enlil. Później bracia rzucali losy. Enki udał się na półkulę południową, a Enlil - na północ. W greckim panteonie Enki był interpretowany jako Posejdon, bóg mórz, a Enlil jako jego brat, bóg Zeus. Enki był zaangażowany w organizowanie życia na Ziemi, Enlil zawsze dawał tylko ogólne instrukcje. Tak więc mądrość i wiedza zostały przedstawione ludziom (początkowo Sumerom) Annunaki. Księża zostali wybrani i specjalnie przygotowani do przekazywania i rozpowszechniania tych informacji. Księża zwani „czystymi” lub „namaszczonymi”.

Stąd namaszczony przez Boga. Kapłaństwo zostało odziedziczone, a kapłani mogli porozumiewać się z bogami. Enki przekazał wiedzę o kalendarzu, matematyce i pisaniu swojemu najmłodszemu synowi, Ningishzidowi, którego Egipcjanie nazywali Tot. Starszy, Marduk (Indian Quetzalcoatl, Yukatan Kukulkan), Enki przekazał swoją wiedzę medyczną i tajemnicę ożywienia zmarłych. Marduk był znany Egipcjanom jako Ra. Wiedza przekazana ziemianom Enki sugeruje możliwość zbawienia, możliwość wytrzymania katastrof, które przyjdą do układu słonecznego planety Nibiru.

Kolejne pojawienie się Nibiru należy spodziewać się w latach 2013-2158. Kalendarz Majów wskazywał na 21 grudnia 2012 r., A współcześni naukowcy nazywają lata 2060-2158.
Czy następne przybycie przyniesie katastrofę Nibiru, czy też uratują się ziemianie? Nie ma odpowiedzi na to pytanie. Ale wiedza przekazywana ludziom Enki oznacza możliwość rozmowy z bogami na równych zasadach..