Listonosz

Ćwierć wieku po wojnie w głębokim lesie w pobliżu Vyazmy znaleziono w ziemi czołg BT z wyraźnie widocznym numerem taktycznym 12. Gdy samochód został otwarty, w miejscu kierowcy znaleziono szczątki porucznika czołgu. Miał bójkę z jednym patronem i tabletem, a na tabliczce miał mapę, zdjęcie swojej dziewczyny i nie wysłał listów..

25 października 1941 r.
Cześć, moja kuchnia!
Nie, nie spotkamy się z tobą.
Wczoraj, w południe, rozbiliśmy kolejną kolumnę Hitlera. Faszystowska powłoka uderzyła w pancerz boczny i wybuchła w środku. Kiedy jechałem samochodem do lasu, Wasilij umarł. Moja rana jest okrutna.
Pochowałem Wasilija Orłowa w brzozowym gaju. To było światło. Wasilij zmarł, nie zdoławszy ani jednego słowa do mnie, nie przekazał niczego swojej pięknej Zoi i siwowłosej Mashence, która wyglądała jak mniszek lekarski.
Tak pozostał jeden z trzech tankowców..
W słońcu wjechałem do lasu. Noc minęła w agonii, dużo krwi zostało utracone. Teraz z jakiegoś powodu ból, który płonie przez całą pierś, ustąpił i jest cichy dla duszy. Szkoda, że ​​nie zrobiliśmy wszystkiego. Ale zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy. Nasi towarzysze będą ścigać wroga, który nie powinien chodzić po naszych polach i lasach. Nigdy nie przeżyłbym tego życia, gdyby nie ty, Varyo. Zawsze mi pomagałeś: w Khalkhin Gol i tutaj. Prawdopodobnie przecież kto kocha, jest milszy dla ludzi. Dziękuję, kochanie! Osoba się starzeje, a niebo jest zawsze młode, jak twoje oczy, na które możesz tylko patrzeć i podziwiać. Nigdy się nie starzeją ani nie znikają..
Zajmie to trochę czasu, ludzie wyleczą rany, ludzie zbudują nowe miasta, wyrosną nowe ogrody. Nadejdzie kolejne życie, inne piosenki zostaną zaśpiewane. Ale nigdy nie zapominaj o piosence o nas, o trzech tankowcach.
Będziesz hodować piękne dzieci, nadal będziesz kochać.
I cieszę się, że zostawiam cię z wielką miłością.
Twój Ivan Kolosov