Kto wymyślił język głuchoniemych?

Do XIV wieku głuchoniemi (niezdolni do słuchania i mówienia) byli brutalnie prześladowani. Uważano ich za idiotów, upośledzonych umysłowo, umieszczano w schronach lub nawet zabijano. Włoski lekarz Zheromino Cardano wpadł na pomysł nauczenia głuchoniemych pisarzy. Miała to być kombinacja symboli oznaczająca pojęcia i przedmioty. W XVII wieku Francuz Charles de Lepi stworzył język migowy. Był to system konwencjonalnych gestów rąk i palców, który pozwolił przekazać myśl. W tym samym czasie wymyślono również alfabet palca, który był bardzo podobny do współczesnego. Prawie 85 lat temu był to jedyny sposób, w jaki ludzie mogli komunikować się z głuchymi i głupimi znakami, mimiką i alfabetem palców. Niektóre z nich mogą komunikować się z prędkością 130 słów na minutę. Ale wielu nauczycieli pracujących z głuchoniemymi i głupimi zaczęło krytykować język ciała i palce. Wierzą, że izoluje głuchoniemych od komunikowania się z normalnymi ludźmi. W dzisiejszych czasach głuchy i głuchy słuch uczy się rozumieć to, co mówi, obserwując ruch warg głośnika. Uczą się także mówić same, patrząc na usta i inne organy zaangażowane w mowę i powtarzając swoje ruchy..