Mury twierdzy w Rosji. Część 1

Istnieją trzy główne typy murów twierdzy: tyn (lub palisada), ściany z bali i kamienne ściany.

Tyn był najprostszym typem, składającym się z szeregu pionowych lub lekko nachylonych spiczastych biegunów wbitych w ziemię blisko siebie. Ta palisada była zwykle dwiema włóczniami wysoko, czyli około 3-4 m nad poziomem ziemi. Pale wbijano w ziemię na głębokość 0,5 m, a według badań archeologicznych miały one grubość 13-18 cm, a od strony twierdzy palisada była pokryta drewnianą podłogą na pionowych filarach.

Tyn niekoniecznie był tylko rzędem stawek. Czasami polegał na małym ziemnym kopcu lub wzmacniany od tyłu przez kanciaste kłody, których spiczaste końce wystawały na zewnątrz; można zbudować dwa rzędy tyn (jeden nad drugim); lub może być połączone ze ścianą z bali. Niektóre przykłady zostały omówione. Bronie można strzelać albo przez szczyt tyn, albo przez luki.

Tõn był jedynym rodzajem drewnianych fortyfikacji w starożytnych osadach słowiańskich w VIII - IX wieku, a później chronił małe osady i małe twierdze. Jednak ta prosta fortyfikacja była nadal aktywnie wykorzystywana nawet w dużych miastach i strategicznie ważnych twierdzach. Został wzniesiony w mniej wrażliwych sektorach obrony, gdzie naturalny teren uniemożliwiał atak, na przykład wzdłuż brzegów rzek. Co więcej, przez długi czas tyn pozostawał główną formą umacniania ronda miasta / kamienic. Dość prymitywne fortyfikacje przeznaczone dla tych obszarów handlowych można wytłumaczyć dużymi działkami, które zajmowali.

W drugiej połowie X wieku pojawiły się drewniane ściany z bali, utworzone przez umieszczenie komórek z bali blisko siebie wzdłuż szczytu szybu. Komórki mogą mieć trzy boki, składające się z elewacji rozciągniętej wzdłuż zewnętrznej strony wału i dwóch ścian poprzecznych lub czterech boków, przyjmując w ten sposób postać małego domu. Połączone były poprzecznymi ścianami, ale ich fasady nie były ze sobą połączone. Grubość ściany z bali wahała się od 2 do 6 m, a jej wysokość - od 3 do 5 m. Ściana miała zwykle dwa piętra. Na najwyższym piętrze znajdowały się luki. Górna część ściany została zbudowana nieco poza płaszczyzną ściany, tak że pomiędzy górną i dolną częścią ściany była szczelina..

Ściany klatki z bali broniły strategicznych twierdz, Detintsi w dużym mieście lub najważniejszych sektorów obronnych w innych ufortyfikowanych osadach. Czasami w różnych sektorach tej samej fortecy można było spotkać ścianę z bali i bardziej prymitywną palisadę.

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij go znajomym w sieciach społecznościowych.!