Jak w różnych krajach karano kobiety za męża zdrady

Starożytni Duńczycy ukarali cudzołóstwo śmiercią, podczas gdy na morderstwo nałożono prostą grzywnę, która pokazuje, który z dwóch aktów został uznany za poważniejszy.

Mongołowie pocięli zdrajcę na dwie części.

W królestwie Tonkin deptano jej słonia.

A w Syjamie obyczaje były bardziej tolerancyjne, chociaż uczestniczył nawet słoń. Sprawca został umieszczony w specjalnym genialnym urządzeniu, a słoń mógł cieszyć się nieszczęśliwym, myśląc, że jest to samica słonia.

W podobnych przypadkach starożytni Bretończycy, także z przewrotnych motywów, przygwoździli cudzołożnika na śmierć.

W Afryce istnieje małe królestwo Luango, gdzie istnieje zwyczaj zrzucania zdrajcy i jej kochanka ze stromego urwiska..

Galowie zwykle rozmazywali go błotem, a potem ciągnęli jej ciało po całym mieście..

W niektórych krajach małżonek osądził żonę: stracił ją na miejscu, jeśli uważał ją za winną; Można to nazwać echem tej długoletniej tradycji, zgodnie z którą mężowie mogli pozbyć się znudzonych żon..

Ten sam zwyczaj był dostępny dla Gotów, co dało mężowi prawo do egzekucji żony własnymi rękami, jeśli zdrada została ujawniona.

Dzicy z plemienia Miami odcięli nos cudzołożnikom, Abisyńczycy wyciągnęli ich na ulicę i rozszarpali na kawałki..

Kanadyjscy Aborygeni wykonali nacięcie w głowie, a potem skalp.

We wschodnim imperium rzymskim grzeszników sprzedawano wszystkim na rynku.

W Diarbekir przestępca został stracony przez całą rodzinę i wszyscy musieli uderzyć ją co najmniej jednym ciosem sztyletem.

W niektórych prowincjach Grecji, gdzie w przeciwieństwie do Sparty cudzołóstwo nie było dozwolone, każdy mógł bezkarnie zabić zdrajcę.

Dzicy z plemienia Guax-Toliyam, odkryci przez francuskich odkrywców w Ameryce, rzucili zdrajcę na stopy przywódcy, pocięli je na kawałki i wszyscy je zjadli..

Hotentoci, którzy zezwalali na zabijanie ojców, mordowanie matek i dzieci, byli surowo związani z cudzołóstwem. Karali zdrajcę śmiercią, a nawet świadectwo dziecka służyło jako dowód winy..