Jak powstała włócznia?

Czy śmiertelna włócznia jest jedną z najstarszych zimnych broni na planecie? Jak wyglądał ten obiekt, który pochłonął życie milionów ludzi w przeszłości??

Jeśli mówimy o najprostszej włóczni, to jest to tylko spiczasty kij. Takie bronie są używane nawet przez niektóre zwierzęta do polowania, na przykład małpy. Jeśli chodzi o broń należącą do człowieka, najstarsze są włócznie niemieckiego Scheningen (jest ich 8), które mają ponad 300 tysięcy lat..

W Etiopii odkryto broń z kamieniem, jest ona o 20 tysięcy lat młodsza od niemieckiej. A słynna włócznia Laringen ma nie więcej niż 130 tysięcy lat..

Macedońscy i greccy wojownicy pierwszego i drugiego rzędu byli uzbrojeni w jednoręczne ciężkie włócznie. W trzecim rzędzie i dalej były już sarissofory, czyli wojownicy uzbrojeni w sarissy.

Sarissy były bardzo długimi włóczniami i miały ogromny przepływ przeciwwagi. Czasami długość takiej broni sięgała 670 cm, a waga przekraczała 6 kg! Przy okazji, sarissofory nie widziały swoich wrogów z powodu rzędów, więc szturchały losowo włócznią, aż utknęły w czymś stałym..

Starożytni Rzymianie używali pilum. Był słupem i żelazną końcówką. Takie włócznie miały około 2 metrów długości, a ich waga wynosiła do 4 kg. Przy okazji, pilum używany jako broń do rzucania. Ich ostrość pozwalała albo zabić wroga, albo trzymać się tarczy, co spowodowało znaczną niedogodność dla wojownika..

Contos to broń do katafrakcji. Sarmaci zrobili to ogromne - prawie 5 metrów długości. Taka broń mogłaby trafić dwie osoby w tym samym czasie..

Do turniejów rycerskich używano Lance. Z jednej strony jest to lanca bojowa, z drugiej strony została specjalnie przygotowana na turniej. Głównym celem takiej bitwy jest rozbicie broni wroga. Gdyby był wykonany z drewna, byłoby to prawie niemożliwe. Dlatego lanca czasami była pusta wewnątrz, w niektórych przypadkach z cięciami. Końcówka miała kształt korony, ale zęby były tępe. Tak więc włócznia była łatwiejsza do złamania, a broń nie spowodowałaby znacznych obrażeń jeźdźca..

W średniowiecznej Europie stosowano szczyty. Nie miały przeciwwag, więc często tępo leżały na ziemi. Końcówka była niewielka, szyb także „lekki”, więc waga broni nie przekraczała 4 kg. Nawiasem mówiąc, szczyty były rzadko używane podczas bitwy, były używane głównie podczas ataku..

Szczyty nadal były wykorzystywane przez niektóre narody w XX wieku..

Informacyjny? Utwórz repost i powiedz znajomym o tym artykule.!