Walka z korupcją w epoce Piotra Wielkiego

Moc Piotra I przejawiała się w wielu dziedzinach działalności państwa. Był w stanie dokonać ogromnego przełomu w rozwoju rosyjskiej gospodarki, stworzyć flotę, zniszczyć Szwedów, przybliżyć kraj do Europy. Ale jeden problem okazał się dla niego nawet niewygodny, chociaż wymagało to wiele wysiłku. Chodzi o kradzież i korupcję w państwie.

Kilka słów z historii korupcji

Korupcja rozkwitła w rosyjskim społeczeństwie jeszcze przed Piotrem I. Wielcy książęta próbowali także walczyć z wewnętrznym nieszczęściem, ale bezskutecznie. Były nawet zalegalizowane łapówki, które nie były tak nazywane. Nawet definicje nosiły cień prawości. Na przykład były „honory” - całkiem tradycyjna wdzięczność dla urzędnika za rozpoczęcie zadania lub „upamiętnienie” - ta sama nagroda, ale po ukończeniu. Wzrost korupcji był promowany przez system biurokratyczny. Urzędnicy nie otrzymywali pensji i żyli kosztem ofiar ludzkich. Oznacza to, że urzędnicy dostarczali ludziom. Stąd wzór.

Później wszystkie ofiary zaczęły być dzielone na przekupstwo i wymuszenia. Oba zostały ustalone przez prawo. Pierwsza - „łapówka” - była przeznaczona dla urzędnika jako zapłata za pracę przy realizacji autoryzowanego działania. Drugi - od słowa „słynny” - zapłacono za naruszenia, które urzędnik musiał popełnić po drodze.

Państwo rosło, umacniało się i biurokracja. Wszystkie długoletnie tradycje migrowały od stuleci do wieku, konsolidując się na poziomie podświadomości. Naturalne stało się wyrażanie wdzięczności dla urzędników za każdy wydany lub wydany dokument - wykonywanie ich bezpośrednich obowiązków..

Korupcja w Rosji zrodziła wiele zwrotów („nie możesz pomóc, nie pójdziesz”), w tym „trzymaj się z nosem”. Wyrażenie to odnosi się nie do ludzkiej twarzy, ale do „przenoszenia” darów do służby cywilnej pod pustką. Jeśli z jakiegoś powodu pracownik odmówił „podarunków”, składający petycję opuścił dom z „nosem”.

Działania podjęte w epoce Piotra Wielkiego

Kroki, które podjął Piotr I, były wielopłaszczyznowe. Pierwszą rzeczą, którą zrobił suweren, on sam odmówił jakiegokolwiek dochodu, idąc do pensji oficera. Jest oczywiste, że standardy wypłaty były okresowo weryfikowane, a król otrzymał wyższą stawkę.

Drugim krokiem jest bezpieczeństwo państwowe urzędników - praca za wynagrodzenie wydane ze skarbca. Kolejnym działaniem było stworzenie organu monitorującego przestrzeganie legalności w oficjalnych kręgach.

Wśród kar za naruszenie przewidzianych więzienia, pobicia, a nawet egzekucji. Jest kilka przypadków, w których Peter celowo wykonywał szczególnie złośliwych złodziei i skorumpowanych urzędników. Jedynie Menshikov, główny rosyjski skarbnik, zdołał złagodzić gniew króla. Asystent cara bezlitośnie ukradł, pokutował, spłacił dług ... i znowu ukradł.

Kiedyś Peter ogłosił, że ukarze tych, którzy kradną sumę na koszt liny przez powieszenie. Wtedy jeden z powierników powiedział, że w tym przypadku władca pozostanie sam, by rządzić.

Wyniki działań Piotra I

W sensie masowym król nie zdołał pokonać korupcji. Ale kilka jego kroków doprowadziło do niezaprzeczalnych pozytywnych rezultatów. Do najważniejszych należało przeniesienie przedsiębiorstw państwowych do własności prywatnej. Przedsiębiorcy otrzymywali fabryki i fabryki jako własność pod warunkiem, że spełnią zamówienie państwowe, a to, co zrobili przede wszystkim, będzie traktowane jako zysk. Na korzyść sprzedaży właściciele przedsiębiorstw przemysłowych zaczęli budować jeszcze więcej fabryk. Z tego powodu nastąpił gwałtowny wzrost rosyjskiej gospodarki..

Niestety, zwolennicy Piotra nie poparli jego inicjatyw, anulując pensje urzędników i kary za przekupstwo..

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij, aby udostępnić znajomym.!