Gdzie jest Atlantis?

Atlantis to mityczna wyspa na Oceanie Atlantyckim za filarami Herkulesa (Hercules) (s. 18-19), opisana przez starożytnego greckiego filozofa Platona w dialogach Timaeusa i Krytyki. Mieszkańcy Atlantydy byli potomkami boga morza Posejdona i śmiertelnej dziewczyny Clayto. Charakter wyspy był niezwykle bogaty i hojny, więc wyspiarze niczego nie potrzebowali. Ponadto byli doskonałymi nawigatorami i podporządkowali nie tylko sąsiednie wyspy, ale także wiele krajów nad brzegiem Morza Śródziemnego, aż po Egipt. Rada 10 królów rządziła Atlantydą zgodnie z prawami nadanymi im przez Posejdona. Stolica wyspy znajdowała się na ufortyfikowanym wzgórzu, otoczonym na przemian trzema pierścieniami wody i dwoma glinianymi pierścieniami, narysowanymi jak kompas ze środka wyspy w równej odległości od siebie. Podczas gdy na wyspach, według Platona, boska natura została zachowana, inteligentnie wykorzystali korzyści i bogactwa, które ich otaczały. Ale z czasem zwyciężyła natura ludzka, a mieszkańcy Atlantydy stali się nadmiernie chciwi i chciwi..

Bogowie ukarali ich za to: piękna wyspa ze wszystkimi jej mieszkańcami zniknęła w głębinach morza. Przez wiele stuleci ludzie próbowali znaleźć Atlantydę. Ktoś uważa, że ​​Wyspy Kanaryjskie i Madera to szczyty gór, które kiedyś wznosiły się nad zatopioną wyspą. Ktoś jest pewien, że Stonehenge (s. 46-47) i podobne kamienne pomniki zostały zbudowane przez mieszkańców Atlantydy. Ktoś wręcz przeciwnie twierdzi, że Platon wynalazł wszystko, a cudowna wyspa nigdy nie istniała. Ostatnio poglądy badaczy coraz częściej zwracają się na wyspy Krety i Tiry lub San Torin (w starożytności, na wyspę Thera), których kultura minojska zginęła w wyniku poważnej katastrofy, która miała miejsce ponad półtora tysiąca lat pne. er Wśród zwolenników tej hipotezy jest znany badacz morski, francuski oceanograf Jacques Yves Cousteau, który odkrył fragmenty konstrukcji na dnie w pobliżu wyspy Tyr, wskazując, że miasto było naprawdę martwe..