Zły miód, który daje złe pszczoły

Gigantyczne pszczoły zamieszkują Himalaje. Ich miód, zwany „czerwonym” lub „szalonym”, ma właściwości halucynogenne. Naukowa nazwa owadów to laboriosa Apis dorsata. Ryzykując życie, kolekcjonerzy miodu z Chin i Nepalu wytwarzają wyjątkowy przysmak, który można sprzedać azjatyckim bogaczom i turystom, którzy szukają czegoś niezwykłego..

Długość dorosłej pszczoły sięga 3 cm. Pracownia Apis dorsata to „bliscy krewniacy” Apis dorsata, które dają najbardziej powszechny miód. Pszczoły górskie mają dostęp do rośliny rododendronów. Jego pyłek nadaje miodu niezwykłe właściwości..

Niektóre odmiany rododendronów zawierają andromedotoksyny, które mogą być zatrute przez ludzi. Kwiaty ukrywają się wśród skał i są trudne dla ludzi, ale nie dla pszczół..

Nektar z Rhododendron luteum i ponticum, zawierający toksyny, nadaje miodu właściwości lecznicze i narkotyczne.

Wpływ produktu zależy od dawki spożywanej przez osobę. Minimalna ilość do radzenia sobie z wieloma chorobami: od kaszlu do problemów z potencją. Przekroczenie zalecanych limitów może stanowić zagrożenie dla życia..

Ekstrakcja miodu jest trudna i niebezpieczna: na klifach znajdują się gniazda pszczół o średnicy prawie 1,5 metra, zawierające około 60 kg produktu. Odległość od ziemi do domu owadów wynosi co najmniej 2,5 tysiąca metrów.

Miód zbiera się dwa razy w roku: wiosną, kiedy kwitną rododendrony i staje się naprawdę „szalony”, a także jesienią.

Nepalczycy używają miodu jako leku i nigdy nie biorą go za halucynogen..

W 2013 roku fotograf E. Newy, który postanowił sfotografować proces „polowania na miód”, zauważył, że liczba pszczół himalajskich maleje. Wynika to z aktywnej turystyki i nieprzemyślanej polityki przywódców państwowych..