Dlaczego przestępstwo jest bezużyteczne?

Dorosły mężczyzna może być obrażony w taki sam sposób, jak pięcioletnia dziewczynka. Ale najciekawsze jest to, że ten dorosły mężczyzna, obrażony, przede wszystkim wygląda jak pięcioletnia dziewczynka. Oczekuje przeprosin i „sprawiedliwości”, musi odpokutować i dać wiele godnych zaszczytów, aby jego zraniona pycha sprowadziła się do przebaczenia „winnych”. A jeśli, broń Boże, te ofiary są nieco tańsze niż nasza pięcioletnia dziewczyna potrzebuje w ciele dorosłego mężczyzny, weźmie je za poniżającą, żałosną ulotkę. Jak to! W końcu zniewaga jest tak wspaniała! A hołd za jego zwrot musi być odpowiednio wielki. Uraza jest kolejnym stanem biernej ofiary okoliczności, które zostały niesprawiedliwie oszukane, która nie mogła naprawić niczego w swojej sytuacji, ale mogła płakać cicho sama, oczekując, że jakimś cudem cały świat upadnie u jej stóp, błagając o cierpienie cierpiącego. A potem, gdy ofiara z tym aktem skruchy świata, zanim zaspokoi swoje bolesne poczucie własnej wartości, w końcu majestatycznie zejdzie do przebaczenia sprawcy. Wtedy otrzyma od niego, a może nawet lepiej od Najwyższego, wszelkiego rodzaju najlepsze dary dla cierpienia i cierpienia, za te tortury, które nasza ofiara zmuszona była znosić „złemu i przebiegłemu” sprawcy.

Powodem wykroczenia są nasze nierealistyczne oczekiwania, które z jakiegoś powodu nikt nie zamierzał spełnić. W rezultacie drażliwa osoba pozostaje biernie obrażona i czeka, gdy złota rybka, spełniająca pragnienia, materializuje się w cudowny sposób w jego rękach. A dla niezależnej realizacji jego oczekiwań osoba drażliwa jest wciąż zbyt mała i zbyt żałosna..

W skrajnym stadium wykroczenia przestępca, zanim poprosi o przebaczenie, powinien nie tylko przeprosić, ale także upokorzyć się, a nawet w jakiś sposób „odpowiednio” zapłacić, ponosząc we własnej skórze wszystkie bicia konieczne dla tej procedury, które w opinii ofiary będą za to płacić „święta” męka. I z reguły im bardziej ofiara marzy o tym nonsensie, tym bardziej popada w obrazę, powstaje więcej fantastycznych oczekiwań i wymagań wobec sprawcy oraz mniejsze prawdopodobieństwo, że w ogóle przeprosą. A nawet jeśli przeprosą, to te przeprosiny już nie wystarczą, by pokryć całą mąkę. A potem, aby udowodnić całemu światu, jak cały świat się mylił, ofiara podąża ścieżką „świętego męczennika” i zaczyna zabijać się najbardziej niszczycielską metodą odpowiednią do sytuacji, mówiąc: „Patrz, co mi robisz! „ Ta „praktyka” może być inna..

Jeśli obrażona ofiara ma pięć lat, żałuje, celowo „przypadkowo” wpada w kałużę. A jeśli ofiara jest nieco starsza, litość ją upokarza, a teraz chce rozpoznać. Teraz jest gotowa pokazać innym, jak realny i jak wielki jest jej ból. W tym celu biedna biedna dziewczyna jest gotowa poświęcić przedmiot z szafki, łamiąc go na swojej nieszczęśliwej głowie. W szczególnie zaniedbanych przypadkach ofiara liczy na pośmiertną sławę ...

Oczywiście nie ma takiej sławy i uznania, taki „męczennik” osiąga się poprzez jego zniszczenie. W najlepszym razie niż może być zaszczycony - z litością, a częściej gorzej, z kpiną i irytacją. To znaczy obrażać się nie tylko, że jest bezużyteczny, ale także szkodliwy. Ale nadal robimy to ciągle. Raz za razem mamy nadzieję, że ta manipulacja pozwoli osiągnąć pożądany efekt.

Przestępstwem jest manipulacja. Wszyscy po prostu chcemy uwagi i miłości, tak jak małe dzieci. Ale dzieci są bardziej przebiegłe. Aby uzyskać to, czego chcą, obrażają się celowo. Dziecko w wieku do dwóch lat, jeśli zauważy, że jego wykroczenie nie zostało zauważone, jest w stanie natychmiast zatrzymać, przyciągnąć uwagę i natychmiast kontynuować. Z czasem ten manewr wchodzi w nawyk, który nabiera rozpędu w jego sile napędowej, stając się czymś rzekomo „rzeczywistym”. Dorosłe dziecko, obrażone, traktuje siebie poważnie. W rzeczywistości jest to ta sama manipulacja, ale dorosły nie może już tego powstrzymać, ponieważ przez lata nauczyłem się działać na maszynie.