Dlaczego postrzegamy nasz głos w nagraniu inaczej niż kiedy mówimy?

Nasz głos w nagraniu wydaje się być zupełnie inny niż w czasie, gdy mówimy. Faktem jest, że ślimak uszny jest częścią ucha wewnętrznego odpowiedzialną za percepcję dźwięku - dźwięk może uzyskać na dwa sposoby. Ścieżka zewnętrzna przebiega przez kanał słuchowy, błonę bębenkową i ucho środkowe, a ścieżka wewnętrzna jest bezpośrednio przez tkanki głowy, które wzmacniają niskie częstotliwości głosu. Tak więc w momencie mówienia postrzegamy nasz głos jako połączenie dźwięku zewnętrznego i wewnętrznego, a podczas słuchania nagrania zaangażowany jest tylko kanał zewnętrzny. Nawiasem mówiąc, w rzadkich przypadkach z powodu skazy ucha wewnętrznego, jego wrażliwość jest tak zwiększona, że ​​osoba nieustannie słyszy dźwięk swojego oddechu, a nawet dźwięk obrotów gałek ocznych.